Stanisław Dąmbski (1724–1802)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Dąmbski
Herb
Godziemba
Rodzina

Dąmbscy herbu Godziemba

Data urodzenia

1724

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1802
Wilkowice

Ojciec

Tomasz Dąmbski

Żona

Teresa Madalińska

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Stanisław Dąmbski z Lubrańca herbu Godziemba (ur. w 1724 – zm. 31 lipca 1802 w Wilkowicach) – starosta dybowski, podkomorzy brzeskokujawski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Tomasza (1690–1748), chorążego inowrocławskiego i Marianny z Kolczyńskich herbu Rogala. Brat Józefa (zm. 1793), kasztelana buskiego. Poślubił Teresę Madalińską, córkę Łukasza Madalińskiego, pisarza grodzkiego kowalskiego. Z małżeństwa urodziło się 2 synów i 2 córki: Józef Walenty i Wincenty oraz Marianna, późniejsza żona Walentego Waliszewskiego i Małgorzata, żona Myszkowskiego.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Poznaniu w szkole jezuitów fundacji biskupa Stanisława Dąmbskiego. Początkowo cześnik brzesko-kujawski (1756), następnie regent grodzki inowrocławski (1758), podsędek (1759), deputat trybunalski (1762) i (1768), chorąży kruszwicki i inowrocławski (1770), chorąży brzeskokujawski w latach 1772-1787[1]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa brzeskokujawskiego[2].

W roku 1765 został podczaszym bydgoskim. Członek konfederacji 1773 roku i poseł inowrocławski na Sejm Rozbiorowy 1773–1775[3]. Jako poseł na sejm (1773 – 5) nie odegrał większej roli, dał się wybrać do mało znaczących 22 komisji sejmowych. Przez 50 lat pełnił urząd starosty dybowskiego i inowrocławskiego. W roku 1772 został podstarościm inowrocławskim, a 15 lat później podkomorzym brzeskim. W służbie wojskowej był porucznikiem. W swych dobrach majątkowych posiadał królewszczyznę Obałki. Marszałkował na sejmikach w 1775, 1777, 1778. Posłował znów w r. 1780 i 1784. Był posłem na Sejm Czteroletni w 1788 roku z województwa brzeskokujawskiego[4]. Zmarł w swych dobrach w Wilkowicach, został pochowany w kościele w Lubrańcu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Za zasługi został odznaczony Orderem Świętego Stanisława (1786).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 225.
  2. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 66.
  3. Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 559.
  4. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 320.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, "Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich", (wyd. 1908, str. 305-311, Dąmbscy herbu Godziemba)
  • Hr. Seweryn Uruski, "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej", (tom 3, str. 97-123, Dąmbscy herbu Godziemba)
  • Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom IV, str. 157-181, Dąmbscy herbu Godziemba)