Stanisław Koniecpolski (zm. 1682)

Stanisław Koniecpolski
	; Koniecpolski Książę cz. Pobóg odm.
Rodzina	Koniecpolscy herbu Pobóg
Data urodzenia	po 1643
Data śmierci	1682
Ojciec	Aleksander Koniecpolski (1620–1659)
Matka	Joanna Barbara Zamoyska (1626–1653)
Żona	Eugenia Katarzyna Wiśniowiecka (przed 1658 – po 1681)

Stanisław Koniecpolski, czasem Jan Stanisław Koniecpolski^[1] (ur. po 1643, zm. 1682) – oboźny koronny (dworski)^[2] w 1676 roku, wojewoda podolski w 1679 r., kasztelan krakowski w 1682 r., starosta bełski, starosta doliński w 1667 roku^[3]. Książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego^[4].

Syn Aleksandra Koniecpolskiego (1620–1659) i Joanny Barbary z Zamoyskich^[5] (1626–1653), córki Tomasza Zamoyskiego. Ożenił się z Eugenią Katarzyną z Wiśniowieckich (przed 1658 – po 1681), córką Dymitra Jerzego Wiśniowieckiego.

Poseł na sejm koronacyjny 1676 roku^[6]. Poseł sejmiku wołyńskiego na sejm 1677 roku^[7]. Jako senator wziął udział w sejmie zwyczajnym 1681 roku^[8]. Zmarł między 22 sierpnia^[9] i 5 listopada 1682^[10].

Przypisy

↑ Pamiętniki o Koniecpolskich: Przyczynek do dziejów polskich XVII. wieku… Lwów, 1842, s. 375.
↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo dolińskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 201.
↑ Julian Ursyn Niemcewicz: Podróże historyczne po ziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte. Paryż: 1858, s. 457.
↑ Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Z.P. POLIMER, 2010, s. 254. ISBN 978-83-89976-40-6.
↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 248.
↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 608.
↑ Leszek Andrzej Wierzbicki: Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej. Warszawa, 2017, s. 80.
↑ Sadok Barącz, Wolne miasto handlowe Brody, s. 61.
↑ Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota księga szlachty polskiej. Rocz. XIX. Poznań, 1897, s. 116.

Bibliografia

Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie. Lwów : Drukarnia Zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1862, s. 103–122.
Sadok Barącz: Wolne miasto handlowe Brody. Lwów : Drukarnia zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1865, s. 46–63.
Ludwik Finkel: Miasto Tarnopol w r. 1672. Tarnopol : Nakładem kółka naukowego w drukarni St. Kossowskiego, 1892, 36 s.
Adam Przyboś: Koniecpolski Stanisław h. Pobóg (ur. po 1643—1682). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XIII/4, zeszyt 59. Wrocław – Warszawa – Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1968, s. 527–528.

Linki zewnętrzne

Stanisław Koniecpolski z Koniecpola h. Pobóg (ID: 11.70.398).

[1] Pamiętniki o Koniecpolskich: Przyczynek do dziejów polskich XVII. wieku… Lwów, 1842, s. 375.

[2] Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.

[3] w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo dolińskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 201.

[4] Julian Ursyn Niemcewicz: Podróże historyczne po ziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte. Paryż: 1858, s. 457.

[5] Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Z.P. POLIMER, 2010, s. 254. ISBN 978-83-89976-40-6.

[6] Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 248.

[7] Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 608.

[8] Leszek Andrzej Wierzbicki: Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej. Warszawa, 2017, s. 80.

[9] Sadok Barącz, Wolne miasto handlowe Brody, s. 61.

[10] Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota księga szlachty polskiej. Rocz. XIX. Poznań, 1897, s. 116.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]