Stanisław Musiał
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1938(dts) |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 2004(dts) |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
5 sierpnia 1963(dts) |
Stanisław Musiał SJ (ur. 1 maja 1938 w Łososinie Górnej koło Limanowej, zm. 5 marca 2004 w Krakowie) – filozof, duszpasterz, dyrektor Wydawnictwa WAM, rzecznik współpracy katolicko-żydowskiej.
W latach 1950-1952 uczył się w jezuickim małym seminarium w Nowym Sączu. W 1952 r. wstąpił do nowicjatu zakonu jezuitów w Starej Wsi, święcenia kapłańskie przyjął 5 sierpnia 1963 r. Studiował na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie (1957-1960) oraz na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Warszawie (teologię, 1960-1964), później uzupełniał studia w Rzymie i Monachium.
W latach 1972-1973 współpracował w Polską Sekcją Radia Watykańskiego, a w 1977 pracował tam na stanowisku redaktora. Był też wieloletnim publicystą "Tygodnika Powszechnego". Od 1981 r. był członkiem redakcji, a w latach 1990-1991 zastępcą redaktora naczelnego tygodnika. W latach 1989-1990 był dyrektorem Wydawnictwa WAM w Krakowie oraz przełożonym wspólnoty Domu Pisarzy przy Wydawnictwie.
Członek Komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem od 1986 (tj. od początku jej działalności), do 1995 sekretarz Komisji. Ponadto wchodził w skład zarządu "United Nations Watch", organizacji afiliowanej przy Światowym Kongresie Żydowskim.
W 1987 r. aktywnie uczestniczył w wydarzeniach związanych z przeniesieniem klasztoru karmelitanek z terenu obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Brał udział w spotkaniach genewskich w sprawie klasztoru i jest sygnatariuszem przyjętych tam ustaleń (22 lutego 1987 r.). Występował przeciwko akcji wznoszenia krzyży na żwirowisku w obozie.
Autor opracowań naukowych, skupiających się na historii renesansu we Francji (filozofia renesansu francuskiego była tematem jego nieukończonej pracy doktorskiej); publikował artykuły m.in. w "Tygodniku Powszechnym", "Gazecie Wyborczej", "Midraszu", "Polin", "Życiu Duchowym". Został m.in. laureatem pierwszego "Grand Press" w kategorii publicystyki (nagroda miesięcznika "Press") za artykuł Czarne jest czarne (1997 r.), w którym apelował, by hierarchia Kościoła zareagowała na antysemickie wypowiedzi niektórych duchownych. Otrzymał również Nagrodę im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej za rok 2001, przyznawaną przez Żydowski Instytut Naukowy dla osób badających stosunki polsko-żydowskie oraz wkład polskich Żydów w kulturę polską.
Wydawnictwo Literackie wydało dwie jego książki Czarne jest czarne i Dwanaście koszy ułomków (za którą w październiku 2002 r. otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca), będące zbiorami publikowanych wcześniej artykułów. Zasiadał w jury Nagrody Literackiej Nike. Pośmiertnie Wydawnictwo Literackie opublikowało Notatnik ks. Stanisława Musiała. Jezuita w wytartym swetrze (2009), a jezuickie Wydawnictwo WAM Listy ks. Stanisława Musiała do Rodziny (2010).