Stanisław Zygmunt Druszkiewicz

Stanisław Zygmunt Druszkiewicz
	; Bożawola
Data urodzenia	1621
Data śmierci	1697
Ojciec	Jan Druszkiewicz
Matka	Halszka Proszczycka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Zygmunt Druszkiewicz z Zarabia, Modliborza, herbu Bożawola (ur. 1621, zm. 1697) – wojski halicki podstoli i stolnik parnawski (1660), rotmistrz chorągwi tatarskiej (1654), pułkownik królewski i husarski (1678–1685), kasztelan lubaczowski, potem kasztelan chełmski (1685–1690), poseł na sejm, komisarz królewski, sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1668 roku^[1], sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1673 roku^[2], zwierzchnik Kozaków prawobrzeżnych, oficer wojsk koronnych, autor pamiętników.

Syn Jana Druszkiewicza – pułkownika inflanckiego i Halszki Proszczyckiej. Był mężem Elżbiety Paradowskiej, z którą miał córkę Krystynę Sabinę Druszkiewicz, której mężem został Adam Władysław Jaruntowski – stolnik parnawski i kasztelan sanocki.

Ożenił się następnie z córką Franciszka Ledóchowskiego (zm. 1704) – kasztelana wołyńskiego.

Był dwukrotnie wzięty do niewoli – nad Żółtymi Wodami w 1648 oraz Batohem w 1652. Był członkiem konfederacji tyszowieckiej 1655 roku^[3]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa ruskiego^[4]. Podczas wyprawy króla Jana Sobieskiego do Mołdawii w 1691 roku, zajął mołdawski zamek Soroki nad Dniestrem. Jeździł pięć razy w poselstwie do Ordy i raz podczas wojny szwedzkiej do króla szwedzkiego.

Pisał pamiętniki z lat 1648–1697.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 481.
↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 2.
↑ Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 115.
↑ Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888.
Polski Słownik Biograficzny, t. 5 s. 400.
Pamiętniki 1648-1697. Stanisław Zygmunt Druszkiewicz, oprac. Marek Wagner, Akademia Podlaska Siedlce, Wyd. Uczelniane AP, 2001.

[1] Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 481.

[2] Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 2.

[3] Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, Lublin 1958, s. 115.

[4] Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]

[1]

[2]

[3]

[4]