Stanisław Łętowski (zm. 1786)

Stanisław Łętowski
	; Ogończyk
Data śmierci	1786
Żona	Konstancja Jordan
Dzieci	Franciszek Łętowski; Katarzyna Kuropatnicka

Stanisław Łętowski z Łętowa herbu Ogończyk (zm. 1786^[1]) – podkomorzy krakowski w latach 1759–1775, podstarości i sędzia grodzki biecki w 1736 roku, podstoli krakowski w latach 1735–1759, rotmistrz chorągwi husarskiej w wojsku koronnym w 1765 roku, starosta wielicki i bocheński^[2], poseł, dziedzic, m.in. (od 1740 r.) miejscowości Bobowa oraz Bączala Dolnego i Bączala Górnego^[3], generał adiutant Buławy Wielkiej Koronnej w 1776 roku^[4], podwojewodzi krakowski od 1762 roku, sędzia żydowski województwa krakowskiego w 1778 i 1779 roku^[1].

Życiorys

Poseł województwa krakowskiego na sejm 1754 roku^[5] i na sejm 1744 roku^[6]. Poseł województwa krakowskiego na sejm 1760 roku^[7]. Poseł na sejm 1762 roku z województwa krakowskiego^[8]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku^[9]. Jako poseł krakowski na sejm konwokacyjny (1764), 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny^[10]. Był posłem na sejm 1766 roku z województwa krakowskiego^[11]. Członek konfederacji 1773 roku^[12]. Był posłem na Sejm Rozbiorowy 1773-1775 z województwa krakowskiego^[13], wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór^[14], 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[15]. Został członkiem Komisji Rozdawniczej Koronnej, ustanowionej dla likwidacji majątku skasowanego w Rzeczypospolitej zakonu jezuitów^[16].

Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego i poseł na sejm 1776 roku z województwa krakowskiego^[17].

Życie prywatne

Syn Stanisława, podwojewodziego krakowskiego i Heleny ze Zborowskich.

Ożeniony z Jordanówną – wojewodzianką bracławską, której dziadkiem był Michał Stefan Jordan h. Trąby (zm. 1739) wojewoda bracławski.

Stanisław Łętowski miał syna Franciszka Łętowskiego z Łętowa (zm. 17 kwietnia 1811) kawalera Orderu św. Stanisława, męża Teresy z Balickich – Łętowskiej herbu Ostoja i córkę Katarzynę Kuropatnicką z Łętowskich, poślubioną przez Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego (1734-1788) kasztelana buskiego, bełskiego, geografa, która w 1889 r. zakupiła cudowną, według wiernych, figurkę do kościoła w Tarnowcu.

Wnukiem Stanisława Łętowskiego był Ludwik Łętowski (1786-1868) – syn Franciszka, i Teresy z Balickich – biskup tytularny krakowski, członek senatu, historyk, literat – autor Wspomnień pamiętnikarskich.

Wnukiem Stanisława był również Józef Ksawery Kuropatnicki, syn Katarzyny.

Przypisy

↑ ^a ^b Alicja Falniowska-Gradowska, Sędziowie żydowscy w województwie krakowskim w XVI-XVIII wieku, w: Żydzi w Małopolsce, Przemyśl 1991, s. 47.
↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy”. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 240.
↑ Stanisław Mendelowski: W gminie Skołyszyn. Krosno: P.U.W Roksana, s. 99–105.
↑ Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Pod Związkiem Konfederacyi Generalney Oboyga Narodow Agituiącego Się, Warszawa 1776, [b.n.s.].
↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 241.
↑ Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740–1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 289.
↑ Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 180.
↑ Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Warszawskiego, w Roku, 1762, s. 18.
↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 108.
↑ Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego: zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4–5.
↑ Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766, Warszawa [b.r.w.], [b.n.s.]
↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 560.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 6–7.
↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545–562.
↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20–48.
↑ Stanisław Załęski, Historya zniesienia jezuitów w Polsce i ich zachowanie na Białej Rusi, t. II, Lwów, 1875, s. 1–68.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny (t. 18 s. 365)

[autonazwa1-1] Alicja Falniowska-Gradowska, Sędziowie żydowscy w województwie krakowskim w XVI-XVIII wieku, w: Żydzi w Małopolsce, Przemyśl 1991, s. 47.

[2] Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy”. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 240.

[3] Stanisław Mendelowski: W gminie Skołyszyn. Krosno: P.U.W Roksana, s. 99–105.

[4] Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Pod Związkiem Konfederacyi Generalney Oboyga Narodow Agituiącego Się, Warszawa 1776, [b.n.s.].

[5] Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 241.

[6] Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740–1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 289.

[7] Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 180.

[8] Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Warszawskiego, w Roku, 1762, s. 18.

[9] Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 108.

[10] Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego: zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4–5.

[11] Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766, Warszawa [b.r.w.], [b.n.s.]

[12] Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 560.

[13] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 6–7.

[14] Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545–562.

[15] Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20–48.

[16] Stanisław Załęski, Historya zniesienia jezuitów w Polsce i ich zachowanie na Białej Rusi, t. II, Lwów, 1875, s. 1–68.

[17] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]