Stanisław Hutten-Czapski

Stanisław Hutten-Czapski
	; Leliwa
Rodzina	Czapscy herbu Leliwa
Data i miejsce urodzenia	1779 ; Nieśwież
Data i miejsce śmierci	1844 ; Kiejdany
Ojciec	Franciszek Stanisław Hutten-Czapski
Matka	Weronika Radziwiłłówna
Żona	Zofia Obuchowicz
Dzieci	Marian Hutten-Czapski,; Edward Czapski,; Adolf Hutten-Czapski
	Odznaczenia

Stanisław Hutten-Czapski herbu Leliwa (ur. 1779 w Nieświeżu, zm. 1844 w Kiejdanach) – hrabia, pułkownik Armii Księstwa Warszawskiego, uczestnik wojen napoleońskich, kawaler maltański (w zakonie od 1808 roku), kawaler Honoru i Dewocji w Wielkim Przeoracie Katolickim w Rosji^[1], kawaler Virtuti Militari i Legii Honorowej.

Był synem Franciszka Stanisława Kostki, wojewody chełmińskiego, i Weroniki Radziwiłłówny, siostry księcia Panie Kochanku. Dzieciństwo spędził w Nieświeżu i Wilnie, gdzie pobierał nauki. W roku 1811 nowy ordynat nieświeski, kuzyn Dominik Hieronim Radziwiłł, przekazał mu Kiejdany jako część posagu matki.

W roku 1812 własnym sumptem wystawił 22 Pułk Piechoty i na jego czele wziął udział w kampanii 1812. Między innymi walczył w bitwie nad Berezyną. W tym roku otrzymał Order Virtuti Militari, zaś w następnym Legię Honorową za waleczność w czasie kampanii 1813. Potem przebywał do 1815 w Paryżu; władze carskie zagroziły sekwestrem majątków, po czym musiał powrócić do Kiejdan.

Stanisław Czapski był żonaty z Zofią, córką kasztelana mińskiego Michała Obuchowicza, i miał trzech synów. Marian i Edward wzięli udział w powstaniu styczniowym; skonfiskowano im wszystkie majątki i skazano ich na zesłanie na Sybir. Trzeci syn, Adolf Hutten-Czapski, był w latach 1855–1858 marszałkiem szlachty guberni kowieńskiej^[2].

Przypisy

↑ Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska, Zakon Maltański w Polsce, Warszawa 2000, s. 205.
↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów – Warszawa: 1908, s. 295.