Starostowie małogoscy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Małogoszcza

Starostowie małogoscy – pierwszym starostą małogoskim był późniejszy miecznik krakowski Zyndram z Maszkowic herbu Słońce. Rezydencja starosty małogoskiego niegrodowego znajdowała się w Cieślach[1]. Około 1638 roku starosta małogoski Samuel z Brzezia Lanckoroński wzniósł nowy dwór i utrzymywał w Cieślach chorągiew jazdy[2].

Starostowie małogoscy[3][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. SPPP, t.II, nr 787
  2. Kasper Niesiecki, t.III, s.28
  3. Por. E. Kosik, Starostwo niegrodowe małogoskie od XV do końca XVIII, „Studia Historyczne”, R. 19, 1976, z.4, s. 520 i nn.
  4. Stanisław Lanckoroński, syn Samuela, starostwo małogoskie otrzymał dzięki cesji matki. W 1624 Samuel Lanckoroński otrzymał dla swej żony, Zofii Firlej z Dąbrowicy, prawo wspólności na starostwie małogoskim. Por. S. Cynarski, Dzieje rodu Lanckorońskich z Brzezia, PWN, Warszawa-Kraków 1996, s. 165; E. Kosik, Starostwo niegrodowe małogoskie od XV do końca XVIII, „Studia Historyczne”, R. 19, 1976, z.4, s. 522
  5. Epitafium Józefata Szaniawskiego, wykonane z czarnego marmuru znajduje się w kościele pw. św. Stanisława w Sobkowie. Ma ono formę barokowego kartusza z herbem Junosza.

Warto przeczytać[edytuj | edytuj kod]

  • Cz. Hadamik, D. Kalina, E. Traczyński, Miasto i Gmina Małogoszcz, Kielce 2006.
  • Michał Rawita-Witanowski Dawny powiat chęciński, Kielce 2002.