54°06′01″N 16°09′47″E/54,100278 16,163056Strzekęcino
| Artykuł |
54°6′1″N 16°9′47″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°6'1"N, 16°9'37"E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
191 m |
| wieś | |
 Biały Pałac w Strzekęcinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Strzekęcino |
| Liczba ludności (1999) |
632 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-023[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0313294 |
Położenie na mapie gminy Świeszyno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 54°06′01″N 16°09′47″E/54,100278 16,163056
| |
Strzekęcino (potocznie Strzekęcin[2], dawniej: niem. Streckenthin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Świeszyno.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Strzekęcin wzmiankowany był już w roku 1278 jako folwark majątku w Dunowie, przez wieki należący do junkierskiego rodu von Kameke (fundatorzy kolegiaty w Kołobrzegu). W Strzekęcinie znajdują się dwa eklektyczne pałace, będące dawnymi rezydencjami rodu: Pałac Bursztynowy (wybudowany w latach 1899-1901, łącząc cechy stylu neorenesansowego i romantycznego, i będąc stylizowanym na zamek obronny; obecnie hotel[3]) oraz Pałac Biały (zbudowany w 1921 roku jako prezent ślubny dla syna ówczesnych właścicieli; wg innych źródeł nastąpiło to w 1935). Pałace położone są w 10-hektarowym parku krajobrazowym, z centralnie usytuowanym stawem oraz bogatą kolekcją różaneczników, cyprysików, platanów, żywotników, magnolii, korkowców, morw, białych jaworów i cisów. W miejscowości znajdują się także przedwojenne kamienice i budynki gospodarcze zespołu folwarcznego z pruskiego muru, zaniedbany cmentarz ewangelicki, zabytkowa wieża ciśnień z 1922 i 150-metrowa aleja wysadzona platanami.
W miejscowości działa hodowla ziemniaka, która wprowadziła wiele nowych odmian, m.in. Bryzę. Założona w roku 1900 przez Kartza von Kameke-Streckenthin; po wojnie działalność przejęła Stacja Hodowli Roślin, a obecnie hodowlę kontynuuje Pomorsko-Mazurska Hodowla Ziemniaka.
W odległości kilometra na wschód od wsi znajduje się borowinowe Jezioro Czarne. W części wschodniej dominuje zabudowa z płyty, łącznie 8 budynków z płyty Żerań wybudowanych w latach 70. jako mieszkania dla pracowników ówczesnej Stacji Hodowli Roślin.
Strzekęcino leży przy drodze wojewódzkiej nr 167. Połączenie z oddalonym o 10 km Koszalinem umożliwiają autobusy PKS oraz prywatne busy, do niedawna również autobusy komunikacji miejskiej (zlikwidowana linia MZK nr 9).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
W 2009 roku pożar w świetlicy wiejskiej omal nie przyczynił się do przedłużenia wyborów do Parlamentu Europejskiego[4].
Według danych z końca grudnia 1999 r. wieś miała 632 mieszkańców[5].
Sołectwo "Strzekęcino" tworzone jest jedynie przez wieś Strzekęcino[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1230 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Miejscowość Strekentin - Strzekęcin. [dostęp 2013-01-04].
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 224, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Paweł Wroński, Europa patrzyła na Strzekęcino, Wyborcza.pl, 7 czerwca 2009 [dostęp 2013-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
- ↑ Strategia Rozwoju Gminy Świeszyno. Urząd Gminy Świeszyno. s. 40. [dostęp 2012-06-16].
- ↑ (Statut Sołectwa Strzekęcino) Uchwała Nr VIII/46/07 Rady Gminy w Świeszynie z dnia 31 maja 2007 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2007 r. Nr 83, poz. 1372)
