52°18′47″N 20°59′43″E/52,313067 20,995303Żerań
| ||||
| ||||
 Elektrociepłownia Żerań | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  mazowieckie
| |||
| Miasto | Warszawa | |||
| Dzielnica | Białołęka | |||
| Wysokość | 82 m n.p.m. | |||
| Strefa numeracyjna | (22) | |||
| Tablice rejestracyjne | WA | |||
Położenie na mapie Warszawy  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | ||||
| 52°18′47″N 20°59′43″E/52,313067 20,995303
| ||||
Portal  Polska
| ||||
Żerań – osiedle i obszar MSI[1] w dzielnicy Białołęka w Warszawie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dawna wieś książęca, następnie królewska, wzmiankowana w XIV wieku[2]. Nazwa pochodzi od staropolskiego określenia żyr lub żer, co oznacza „pastwisko w lesie”[2].
Osiedle graniczy z Wisłą, dzielnicą Praga-Północ oraz z osiedlami: Tarchomin, Różopol, Konstantynów i Annopol. Część Żerania położona na wschód od bocznic kolejowych nazywana jest Żeraniem Wschodnim.
Osiedle spełnia głównie funkcje przemysłowe, choć w północno-zachodniej części położone są tereny mieszkalne. Na terenie Żerania znajdują się m.in. druga pod względem wielkości Elektrociepłownia Żerań wraz ze składowiskiem odpadów paleniskowych, największa w Warszawie bocznica kolejowa, cementownia i wiele innych.
W okresie PRL na Żeraniu działała Żerańska Fabryka Elementów Betoniarskich „Faelbet” – najstarszy i największy w Polsce producent prefabrykowanych elementów wielkopłytowych dla budownictwa mieszkaniowego[3].
Na Żeraniu znajduje się Kanał Żerański (wraz ze śluzą), który jest ważnym elementem żeglugi śródlądowej, oraz Port Żerański.
W granicach rejonu MSI Żerań umieszczono: Stare Świdry, Piekiełko, Tarchomin Fabryczny, Żerań Wschodni, Annopol i Marcelin.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obszary MSI. Dzielnica Białołęka. W: Zarząd Dróg Miejskich [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2020-02-17].
- ↑ a b Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 327. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Jerzy Kasprzycki: Warszawa-Praga. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 42.
