51°48′11″N 15°34′30″E/51,803056 15,575000Studzieniec (województwo lubuskie)
| Artykuł |
51°48′11″N 15°34′30″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°52'N, 15°33'E, 51°47'53.95"N, 15°34'11.50"E |
| - błąd |
20075 m |
| Odległość |
5 m |
| wieś | |
 Ruiny pałacu w Studzieńcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
672 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
67-128[1] |
| Tablice rejestracyjne |
FNW |
| SIMC |
0910469 |
Położenie na mapie gminy Kożuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |
| 51°48′11″N 15°34′30″E/51,803056 15,575000
| |
Studzieniec – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów. Wieś typu łańcuchówka ciągnąca się wzdłuż strumienia Mirotka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim. Dwór znajdujący się we wsi jest ruiną. W miejscowości zachowały się elementy dawnego parku[2].
Historia nazw wsi[edytuj | edytuj kod]
Stritilisdorf (ok. 1300), Stritilsdorf (1376), Streidelsdorf (1791–1945), Studzielsko (1945–1950), Studzieniec (od 1950).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca, gotycki z XIII wieku, 1479 roku, 1908 roku;
- dzwonnica drewniana z 1753 roku;
- zespół pałacowy z XVIII–XIX wieku:
- pałac z XVI wieku,
- dwie oficyny,
- spichlerz,
- stodoły,
- park;
- dom nr 1 z połowy XIX wieku;
- budynek gospodarczy z bramą w zagrodzie nr 67, drewniany, z XVIII wieku.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Poniżej znajduje się tabela z liczbą mieszkańców Studzieńca w danych latach[4]:
| Rok | Liczba mieszkańców |
|---|---|
| 1998 | 706 |
| 2002 | 709 |
| 2009 | 745 |
| 2011 | 738 |
| 2021 | 672 |
Od 1998 do 2021 roku liczba osób żyjących we wsi zmniejszyła się o 4,8%.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1232 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków – Studzieniec, park dworski, www.lwkz.pl [dostęp 2022-11-13].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 45–46. [dostęp 2013-01-31].
- ↑ Wieś Studzieniec (lubuskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, Polska w liczbach [dostęp 2022-11-13] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Andrzejewski: Budowle sakralne powiatu nowosolskiego., Nowa Sól 2007, s. 14.
- Tomasz Andrzejewski: Miejscowości powiatu nowosolskiego., Nowa Sól, Muzeum Miejskie w Nowej Soli 2004, s. 204–206.
- Róża Kąsinowska: Architektura rezydencjonalna powiatu nowosolskiego, Nowa Sól, Muzeum Miejskie w Nowej Soli 2003, str. 229–236.
- Beata Nowogońska: Dwór w Studzieńcu, w: Lubuskie Materiały Konserwatorskie, tom 3 (2005/2006), Zielona Góra 2006.
- Siedziba gminy: Kożuchów
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące |
