Suliszewo (powiat choszczeński)
| Artykuł |
53°11′9.67″N 15°35′13.92″E |
|---|---|
| - błąd |
0 m |
| WD |
53°13'N, 15°35'E |
| - błąd |
20540 m |
| Odległość |
421 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
99 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
421 |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
73-222[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ZCH |
| SIMC |
0179393 |
Położenie na mapie gminy Choszczno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego  | |
 53°11′09,67″N 15°35′13,92″E/53,186019 15,587200
| |
Suliszewo (niem. Zühlsdorf) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Choszczno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 421 mieszkańców.
Kolonia wchodząca w skład sołectwa: Brzostno
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży ok. 10 km na wschód od Choszczna, przy drodze wojewódzkiej nr 175, między Choszcznem a Kiełpinem, ok. 2 km na północ od byłej linii kolejowej nr 410.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prawdopodobnie wieś została założona w XIII wieku przez Zulisa Wedla, który otrzymał te tereny od margrabiego z Korytowa. W 1326 r. wieś została całkowicie zniszczona, a następnie przeszła w posiadanie rodziny Güntersberg z Kraśnika, którzy w poł. XIV wieku wybudowali zamek nad jeziorem Rzeczyca. W 1451 roku mnisi sprzedali wieś radzie miejskiej Choszczna. W trakcie wojny trzydziestoletniej, w 1638 roku, miejscowość została całkowicie zniszczona. W latach 1973 – 1976 miejscowość była siedzibą gminy Suliszewo.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[2][3]:
- kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy, gotycki z XV/XVI wieku. Kościół parafialny, rzymskokatolicki należący do dekanatu Drawno, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Świątynia gotycka zbudowana z kamienia, halowa nawa zdobiona trójkątnym szczytem wschodnim z surowymi blendami z wieżą o elewacjach ożywionych uskokowym portalem i wielkimi blendami, zwieńczoną hełmem ostrosłupowym[4]. W 1965 roku świątynia została zniszczona przez pożar, ale już w 1966 roku została odbudowana. Tereny przykościelne obsadzone są świerkami, a w narożnikach kasztanowcami, dębami i jesionami.
inne zabytki:
- budynki gospodarcze i mieszkalne z XIX wieku
- grodzisko wraz z miejscem po średniowiecznym zamku znajduje się w okolicy wsi. Narzędzia neolityczne znalezione w tym rejonie można podziwiać w Muzeum Ziemi Choszczeńskiej w Choszcznie.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. W 2009 r. odbyły się zawody Sportowo-Pożarnicze w Suliszewie.
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości funkcjonuje Szkoła Podstawowa im. Jana Brzechwy oraz Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy im. Kawalerów Orderu Uśmiechu.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajdowała się stacja kolejowa linii kolejowej nr 410.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1239 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 6. [dostęp 2013-04-11].
- ↑ „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 122, ISBN 978-83-7495-133-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Jacek Brzustowicz, Przewodnik po gminie Choszczno, Bydgoszcz, 2003.
