Tadeusz Kochmański

Tadeusz Kochmański
Data i miejsce urodzenia	17 września 1904 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1986 ; Kraków
	profesor nauk geodezyjnych
	Specjalność: miernictwo górnicze
Doktorat	24 listopada 1945
Habilitacja	9 października 1948
Profesura	1958
	Doktor honoris causa; AGH – 1981
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza; Politechnika Śląska
Okres zatrudn.	1945-1974
	rektor AGH
	Odznaczenia

Tadeusz Kochmański (ur. 17 września 1904 w Krakowie, zm. 2 listopada 1986 tamże) – polski profesor zajmujący się mechaniką górotworu i miernictwem górniczym, rektor Akademii Górniczo-Hutniczej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1922 r. III Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego, w 1931 r. studia na Wydziale Górniczym AG, po których rozpoczął działalność naukowo-dydaktyczną w Zakładzie Geologii Stosowanej AG. W 1932 r. odbył praktyki miernicze w kopalniach, a od stycznia 1933 r. był kierownikiem biur mierniczych w kopalniach „Bielszowice” i „Knurów”^[1].

Podczas okupacji pracował na stanowisku mierniczego kopalni rudy żelaza w Stąporowie. W połowie 1941 r. powrócił do Krakowa i do końca wojny prowadził wykłady z miernictwa, a następnie i matematyki, w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej^[1].

Uzyskał następujące stopnie naukowe: zastępca profesora (1946), docent (1948), profesor nadzwyczajny (1950) i profesor zwyczajny (1958) Katedry Geodezji Wyższej i Obliczeń Geodezyjnych. Pełnił obowiązki dziekana Wydziału Geodezji Górniczej, a w latach 1952/53 był dziekanem. W latach 1961–1963 pełnił funkcję Rektora AGH. Przeszedł na Politechnikę Śląską w 1964 r. W 1971 r. powrócił do Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie pełnił funkcje kierownika Zakładu Ochrony Powierzchni Górniczej i Górotworu. W 1974 r. przeszedł na emeryturę. Był członkiem Komitetu Geodezji PAN. W 1981 r. otrzymał doktorat honoris causa AGH.

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy I klasy (1962)^[2]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[1]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[3]
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Górnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Tadeusz Kochmański – Historia AGH [online], historia.agh.edu.pl [dostęp 2024-01-15] .
↑ 100 wynalazców i racjonalizatorów udekorowanych wysokimi odznaczeniami. „Trybuna Robotnicza”, s. 1, Nr 284 z 29 listopada 1962.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Historia AGH

[:0-1] Tadeusz Kochmański – Historia AGH [online], historia.agh.edu.pl [dostęp 2024-01-15] .

[2] 100 wynalazców i racjonalizatorów udekorowanych wysokimi odznaczeniami. „Trybuna Robotnicza”, s. 1, Nr 284 z 29 listopada 1962.

[3] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

[1]

[2]

[3]

Akademia Górnicza	Antoni Maria Emilian Hoborski (1919–1922) Jan Studniarski (1922–1924) Jan Krauze (1924–1926) Edmund Chromiński (1926–1928) Stanisław Skoczylas (1928–1930) Henryk Korwin-Krukowski (1930–1931) Zygmunt Bielski-Sariusz (1931–1933) Władysław Takliński (1933–1939) Walery Goetel (1939–1949)
Akademia Górniczo-Hutnicza	Walery Goetel (1949–1951) Zygmunt Kowalczyk (1951–1956) Witold Budryk (1956–1958) Feliks Olszak (1958–1961) Tadeusz Kochmański (1961–1963) Kiejstut Żemaitis (1963–1969)
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie	Jan Anioła (1969–1972) Roman Ney (1972–1975) Henryk Filcek (1975–1979) Roman Ney (1979–1981) Antoni Stanisław Kleczkowski (1981–1987) Jan Janowski (1987–1993) Mirosław Handke (1993–1998) Ryszard Tadeusiewicz (1998–2005) Antoni Tajduś (2005–2012) Tadeusz Słomka (2012–2020) Jerzy Lis (od 2020)