Przejdź do zawartości

Edmund Chromiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Chromiński
Ilustracja
zdjęcie ze zbiorów NAC
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1874
Ryki

Data i miejsce śmierci

17 września 1954
Kraków

Prof. zw. dr inż. nauk technicznych
Specjalność: budowa i eksploatacja kotłów parowych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Profesura

1922

Rektor AGH
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza

Odznaczenia
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Edmund Chromiński (ur. 8 listopada 1874 w Rykach, zm. 17 września 1954 w Krakowie) – polski inżynier, profesor budowy i eksploatacji kotłów parowych, rektor AGH.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Teofila i Marii[1] z domu Jasiuk. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w zakresie filozofii. Przeniósł się na Politechnikę Lwowską na studia z zakresu budowy maszyn. Pracę zawodową rozpoczął w Wiedniu przy dozorze kotłów. Potem został przeniesiony do Krakowa. Z AG (potem AGH) był związany od 1921. W latach 1926–1928 był rektorem.

Został aresztowany przez gestapo 6 listopada 1939 w ramach tzw. Sonderaktion Krakau wymierzonej w przedstawicieli polskiej inteligencji. Razem z innymi profesorami i pracownikami krakowskich uczelni został wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. Odzyskał wolność w lutym 1940[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Z żoną Marią Haberko mieli troje dzieci, córkę Janinę i synów: Witolda i Tadeusza.

Zmarł w 1954, został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera: HB, rząd: płn, miejsce: 10).

Grób prof. Edmunda Chromińskiego na cmentarzu Rakowickim

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Metan w spalinach - 1936
  • Sprawność kotłów parowych - 1936
  • Badanie węgla na zwietrzenie - 1939
  • Kotły parowe i ich obsługa - 1944
  • Maszynoznawstwo ogólne - 1953

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 104.
  2. Edmund Chromiński. [w:] Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956 [on-line]. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa. [dostęp 2014-03-23].Wroński 1974 ↓, s. 47, 402

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]