Thad Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thad Jones
Imię i nazwisko

Thaddeus Joseph Jones

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1923
Stany Zjednoczone, Pontiac w stanie, Michigan

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1986
Dania, Kopenhaga

Instrumenty

trąbka, kornet

Gatunki

jazz

Zawód

muzyk

Aktywność

lata 40.lata 80.

Powiązania

Count Basie

Współpracownicy
Pepper Adams, Mel Lewis

Thaddeus Joseph Jones znany jako Thad Jones (ur. 28 marca 1923 w Pontiac, zm. 21 sierpnia 1986 w Kopenhadze[1]) – amerykański trębacz jazzowy, kompozytor i kierownik orkiestry.

Wychował się w muzykalnej rodzinie. Jego bracia byli bardzo znanymi muzykami jazzowymi: starszy Hank pianistą, a młodszy Elvin perkusistą. Thad był muzykiem-samoukiem. Występował zawodowo już w wieku 16 lat. W czasie II wojny światowej był członkiem orkiestr Armii Stanów Zjednoczonych (w latach 1943-1946).

Po wojnie kontynuował muzyczną karierę. Występował w zespole saksofonisty Billy'ego Mitchella na początku lat 50., potem u Charlesa Mingusa, a w latach 1954-1963 w big bandzie Counta Basiego, gdzie był także kompozytorem i aranżerem. Następnie prowadził kwintet wspólnie z Pepperem Adamsem.

W 1965 założył big band The Jazz Orchestra, który prowadził razem z perkusistą Melem Lewisem i który był znany jako Thad Jones/Mel Lewis Orchestra. Zespół ten zdobył nagrodę Grammy w 1979 w kategorii Best Large Jazz Ensemble Album za album Live in Munich.

W 1978 Jones niespodziewanie przeniósł się do Kopenhagi, gdzie utworzył nowy zespół Eclipse. Komponował też i nagrywał dla big bandu Radia Duńskiego. W 1985 powrócił do Stanów Zjednoczonych, by objąć prowadzenie Count Basie Orchestra, jednak w lutym 1986 zrezygnował z powodu choroby i wrócił do Danii. Zmarł w Kopenhadze. Jest pochowany na cmentarzu Vestre Kirkegard w tym mieście.

Wybrana dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ian Carr, Digby Fairweather, Brian Priestley: The rough guide to jazz. Rough Guides, 2004, s. 423. ISBN 978-1-84353-256-9.