That Dragon, Cancer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
That Dragon, Cancer
Producent

Numinous Games[1]

Wydawca

Numinous Games[1]

Projektant

Ryan Green[1]

Główny programista

Josh Larson

Scenarzysta

Amy Green[1]

Kompozytor

Jon Hillman

Silnik

Unity

Data wydania

12 stycznia 2016[1]

Gatunek

gra przygodowa, gra artystyczna[1]

Tryby gry

gra jednoosobowa[1]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, macOS, Ouya

Wymagania

Dual Core 1,8 GHz
2 GB RAM
karta grafiki 512 MB GeForce 8800 lub lepsza
5 GB HDD
Windows 7/8/10[1]

Strona internetowa

That Dragon, Cancer – gra komputerowa stworzona przez Ryana i Amy Green oraz Josha Larsona, niewielki team deweloperów tworzących Numinous Games. Gra ma charakter autobiograficzny i bazuje na doświadczeniach Greenów w wychowywaniu śmiertelnie chorego na raka syna Joela, który diagnozę otrzymał w wieku 12 miesięcy i mimo krótkiego przewidywanego okresu życia przeżył jeszcze cztery lata; zmarł w marcu 2014. Gra, będąca przygodówką typu wskaż i kliknij, ma pozwolić graczowi doświadczyć złych i dobrych momentów tego okresu życia poprzez interakcję i zagłębienie się w otoczenie na sposoby niemożliwe do pokazania poprzez film. Pierwotnie gra miała opowiadać o osobistych doświadczeniach Ryana i Amy, podczas gdy stan zdrowia Joela był jeszcze niepewny, jednak po jego śmierci gra została przerobiona tak, by upamiętniała chłopca i odzwierciedlała jego interakcje z rodzicami. Poza grą przygotowywano również mający się ukazać w 2016 film Thank You for Playing, dokumentujący kilka lat życia chłopca i proces tworzenia gry.

That Dragon, Cancer pierwotnie miano wypuścić jedynie na Ouya – konsolę, której producenci pomagali w zbieraniu środków na rozwój gry. Wraz z docieraniem informacji o grze do większej liczby osób uruchomiono crowdfundingową akcję na Kickstarter, gdzie pozyskiwano środki równolegle z pozyskiwaniem ich od Ouya. Dzięki temu gra mogła ukazać się i na innych platformach, jak Microsoft Windows i macOS. Ukazała się 12 stycznia 2016, kiedy Joel obchodziłby siódme urodziny. Recenzenci chwalili ją za przedstawienie surowo autobiograficznego doświadczenia z punktu widzenia rodziców, dzięki czemu gracze mogli doświadczyć trudnych emocji i silnej wiary państwa Green.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Pomysł na That Dragon, Cancer narodził się z doświadczeń Ryana i Amy Green po zdiagnozowanie u ich trzeciego dziecka, Joela, atypowego nowotworu teratoidnego (rabdoidnego) w okolicy października 2010, gdy chłopiec miał 12 miesięcy[2]. Lekarze dawali chłopcu cztery miesiące życia, jednak mimo rozwinięcia się siedmiu dodatkowych guzów Joel żył jeszcze 4 lata.

Ze względu na swój stan Joel był niedorozwinięty umysłowo, nie potrafił mówić przed 2. rokiem życia i potrzebował dodatkowej opieki rodzicielskiej i nadzoru, a także częstych odwiedzin na oddziale paliatywnym i chemioterapii[2][3]. Na początku 2014 stan Joela pogorszył się, a państwo Green tymczasowo przeprowadzili się do San Francisco, by spróbować leczenia syna nowym lekiem, który jednak nie przyniósł widocznych skutków. Ryan i Amy, podążając za radą pracowników hospicjum, zadecydowali o odłączeniu aparatury. Joel zmarł 13 marca 2014 w wieku 5 lat[2][4][5].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

That Dragon, Cancer polega na eksploracji, zarówno z TPP, jak i FPP, abstrakcyjnych scen bazujących na doświadczeniach państwa Green, od dowiadywania się o stanie zdrowia dziecka po jego śmierć. Gracz przejmuje rolę rodziców Joela w 14 niewielkich urywkach z życia, przedstawiających emocjonalne momenty, które przedstawiono w formie interaktywnej sztuki. Gracz może podejmować interakcję z bohaterami i podejmować decyzje podobne do tych, jakie przyszło podjąć państwu Green. Pierwsza scena przedstawia moment, gdy rodzice dowiadują się o diagnozie syna, zaś gracz ma za zadanie opiekować się synem i zastanawia się nad absurdem i sterylnością szpitalnego otoczenia[6]. Gra zawiera przetworzone w wyobraźni rekonstrukcje prawdziwych scen z życia rodziny Greenów, takie jak przewóz syna w szpitalu przedstawiony jako kolorowa gra wyścigowa[7]. Obok wymiaru interaktywnego gra zawiera również narrację ze strony Ryana, Amy jak i innych członków rodziny oraz nagrania, w tym poczty głosowej, które zostały zarejestrowane podczas czasu spędzanego z Joelem. Ukazane są również kartki, listy i inne pamiątki otrzymane od ludzi z podobnym doświadczeniem straty[8].

Rozwój gry[edytuj | edytuj kod]

Ryan Green wpadł na pomysł stworzenia gry, gdy Joel miał 4 lata. Wraz z żoną, również gorliwą chrześcijanką, uważali „dodatkowe” (nieprzewidziane przez lekarzy) lata życia Joela za cud[2]. Przed That Dragon, Cancer Ryan napisał kilka innych gier, jak Giga Wife, opowiadającą o tym, jak interakcja danej osoby z małżonkiem może być negatywnie porównana do gry w stylu Tamagotchi. Pomysł na grę pojawił się w kościele, gdy Ryan dokonywał refleksji nad minionymi latami, zwłaszcza nad sytuacją, gdy próbował powstrzymać syna od płaczu, co zdawało się powodować jeszcze silniejszy płacz, który ustał dopiero po modlitwie. Przypomniało to Ryanowi grę z przewrotną mechaniką[2]. Zadecydował się przekazać swoje doświadczenie, które uznał za łaskę, szerszej publiczności w formie interaktywnej gry[9]. Stwierdził, że gry komputerowe dają możliwość stworzenia świata i zaproszenia gracza do życia w nim[6]. Tytuł gry nawiązuje do historii, którą państwo Green opowiedzieli pozostałym synom – o Joelu, który jest rycerzem walczącym ze smokiem– nowotworem[7].

Ryan i Amy pracowali z Joshem Larsonem, deweloperem spotkanym przez Ryana w 2010 podczas pracy w Soma Games, studiu deweloperskim tworzącym chrześcijańskie gry. Nawiązali bliższą przyjaźń w 2011 podczas game jam. Amy, pisarka, napisała o Joelu książkę He's Not Dead Yet i uczestniczyła również w pisaniu scenariusza do gry[2]. Państwo Green razem z Larsonem utworzyli studio Numinous Games celem dystrybucji gry[10].

Ryan rozpoczął poszukiwania funduszy. W 2013 na Game Developers Conference przedstawił wycinek gry ukazujący scenę uspokajania Joela w szpitalu, kiedy różne przedmioty dostępne dla gracza, jak książki i zabawki, nie działały, a syn uspokoił się dopiero po modlitwie ojca. Gra wzbudziła zainteresowanie zebranych na konferencji mediów. Kilku inwestorów proponowało pomoc w zebraniu funduszy[11], później jednak wycofali się z tego, uznając projekt za zbyt ryzykowny[10]. Ryan nawiązał współpracę z Ouya. Wspierani przez firmę, państwo Green i Larson pozyskali fundusze na dalszy rozwój gry i zatrudnienie 3 dodatkowych deweloperów. Po śmierci Joela w marcu 2014 Ryan stał się jeszcze bardziej zmotywowany do ukończenia gry jako upamiętnienia swojego syna; kilka dni po pogrzebie powrócił do pracy[2]. Do tamtego momentu gra skupiała się głównie na narracji ze strony Ryana i Amy[10]. Została w około 70% napisana od nowa tak, by mocniej podkreślać relacje między Joelem a rodzicami[2]. Pierwotnie gra miała kończyć się sceną, w której gracz ma przed sobą maszynę z wieloma dźwigniami, i dzięki możliwości poruszania nimi ma złudzenie kontroli; we wnętrzu maszyny dźwignie nie miały jednak połączenia z urządzeniem i kontrola nad sytuacją była niemożliwa. Po śmierci Joela rodzice chłopca doszli do wniosku, że ta scena nie jest już odpowiednia i zastąpili ją ostatnimi momentami z Joelem w katedrze, w otoczeniu sugerującym rozgrywanie się wydarzeń po śmierci[2]. Ryan miał nadzieję, że gra pomoże innym poradzić sobie i otwarcie informować o stracie kochanej osoby[12]. Zadecydowano, by twarze osób przedstawionych w grze były pozbawione jakichkolwiek cech. Ryan twierdził, że było to spowodowane zarówno ograniczeniami technicznymi (trudnością z zaprogramowaniem i ukazaniem animacji twarzy), jak i chęcią ułatwienia graczom wyobrażenia sobie samych siebie w danych sytuacjach[3].

W listopadzie 2014 zaczęły wyczerpywać się fundusze od Ouya[2]. Ryan Green wraz z Ouya utworzyli projekt na Kickstarterze, by grę można było wypuścić także na Windows i macOS. Kampania miała na celu zebranie 85 000$[13]. Powiodła się, zebrano ponad 100 000$ od około 3700 osób; niektórzy podzielili się z państwem Green własnymi zdjęciami i historiami umierających dzieci, które zawarto później w grze[10][11].

Gra ukazała się 12 stycznia 2016, w siódmą rocznicę urodzin Joela[11][14][15]. Państwo Green zachęcali ludzi do jedzenia naleśników w dniu ukazania się gry, jako że było to ulubione jedzenie chłopca[16]. Firma Razer, która zakupiła platformę Ouya w 2015, zadecydowała, że dochód ze sprzedaży That Dragon, Cancer na Ouya przeznaczony będzie dla fundacji charytatywnych Morgan Adams Foundationi Family House SF, które asystowały rodzinie Greenów w trakcie pobytu w San Francisco[17].

Film dokumentalny[edytuj | edytuj kod]

Film o rodzinie Greenów i tworzeniu gry That Dragon, Cancer został zapowiedziany w kwietniu 2014, miał nosić tytuł Thank You For Playing. Producentami są David Osit i Malika Zouhali-Worrall, niezależni od studia deweloperskiego[18][19]. Film został wybrany przez Public Broadcasting Service w serii „POV Documentary” do emisji w 2016, zaś transmisja preview miała miejsce w sierpniu 2015 na PAX Expo[20]. Rozpoczęcie dystrybucji cyfrowej zaplanowano na marzec 2016[21]. Film dostępny jest (stan w sierpniu 2016) w odpłatnej dystrybucji cyfrowej, wyświetlany był na licznych festiwalach filmowych[22].

That Dragon, Cancer i Ryan Green zostali przedstawieni w filmie dokumentalnym GameLoading: Rise of The Indies z 2015[23].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Gra That Dragon, Cancer była recenzowana pozytywnie po ukazaniu się, z wieloma pochlebnymi uwagami o przytłaczających emocjonalnych przeżyciach zmuszających gracza do doświadczenia i zrozumienia historii Joela[24][25][26][27][28][29][30][31][32][33][34][35][36]. Sam Machkevoch z Ars Technica stwierdził, że That Dragon, Cancer jest grą bardzo szczera, autobiograficzna w sposób wolny od upiększeń i przepełniona duchową tożsamością twórców[8]. Cassandra Khaw uważa, że sceny nie są jednakowo przejmujące, a That Dragon, Cancer czyni pożytek z gier wideo, gdyż zmusza gracza do interakcji, a nie jedynie biernego przyglądania się[37]. Lucy O'Brien w tekście dla IGN podsumował grę jako niedoskonałą, ale niezapomnianą[38].

That Dragon, Cancer była nominowana do nagrody 2016 Independent Games Festival Excellence w kategorii Audio and Narrative[39].

Podczas pierwszej edycji Emotional Games Awards w styczniu 2016 otrzymała nagrodę w kategorii najbardziej emocjonujących gier indie.

W marcu 2016 Ryan Green, wypowiadając się w imieniu tramu deweloperskiego, zaznaczył, że gra sprzedała się jedynie w 14 tys. kopii, bazując na danych Steam Spy, a wydatki na tworzenie gry zwróciły się. Ryan zauważył, że wiele wideo typu Let's Play, osiągających ponad milion odsłon, przedstawiało jedynie przejście gry bez żadnego komentarza lub z dostarczeniem linków i informacji dotyczących gry, bez zachęty do jej kupna po tym, jak gracze zobaczyli całość na wideo. Numinous Games użyło systemu ContentID na YouTube do usunięcia ich, co poskutkowało skargami ze strony niektórych graczy. Ryan przyznał, że byłby usatysfakcjonowany, gdyby oglądający film przesłali niewielkie sumy pieniędzy do twórców zamiast kupna gry, dzięki czemu mogliby tworzyć więcej produkcji[40][41][42].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h That Dragon, Cancer (PC). Gry-Online. [dostęp 2017-08-19].
  2. ↑ a b c d e f g h i j Jason Tanz: Playing for Time. [w:] Wired [on-line]. 6 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  3. ↑ a b Aida Akl: ‘That Dragon, Cancer’: Q&A With Developer Ryan Green. [w:] Voice of America [on-line]. 22 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-22].
  4. ↑ Luke Winkie: 5 indie video games to get excited about this year. Salon, 16 lutego 2014. [dostęp 2014-03-13].
  5. ↑ Mike Futter: Joel Green, Inspiration For That Dragon, Cancer, Passes Away At Age 5. [w:] Game Informer [on-line]. 13 marca 2014. [dostęp 2014-03-13].
  6. ↑ a b Andy Robertson: That Dragon, Cancer: the video game helping a father face his son's disease. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 12 czerwca 2013. [dostęp 2014-03-13].
  7. ↑ a b Andrew Webster: That Dragon, Cancer is a game that will make you want to hug your kids and never let go. [w:] The Verge [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  8. ↑ a b Sam Machkovech: That Dragon, Cancer: A game that wrestles with grief, hope, and faith. [w:] Ars Technica [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  9. ↑ Ryan Green: Why Games Need Grace. GameChurch. [dostęp 2016-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-18)].
  10. ↑ a b c d Patrick Stafford: A Game About Cancer, One Year Later. [w:] Polygon [on-line]. 16 kwietnia 2015. [dostęp 2015-10-05].
  11. ↑ a b c Jessica Lussenhop: That Dragon, Cancer: Coping with a son's diagnosis through a video game. [w:] BBC [on-line]. 12 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-12].
  12. ↑ BrettMolina: 'That Dragon, Cancer' retells child's battle with disease. [w:] USA Today [on-line]. 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-13].
  13. ↑ Ryan Green & Josh Larson: That Dragon, Cancer. Kickstarter, 12 listopada 2014. [dostęp 2014-11-12].
  14. ↑ Owen Good: That Dragon, Cancer launches on Jan. 12. [w:] Polygon [on-line]. 22 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-22].
  15. ↑ AngusMorrison: That Dragon, Cancer out now. [w:] PC Gamer [on-line]. 12 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-12].
  16. ↑ Sarah Kaplan: A father’s tribute to his son who died of cancer: A video game of love and grace. [w:] Washington Post [on-line]. 12 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-12].
  17. ↑ Mat Paget: Razer to Donate Money From That Dragon, Cancer Sales to Charity. [w:] GameSpot [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  18. ↑ Ryan Green: Documentary Film in Production about That Dragon, Cancer. Oficjalna strona gry, 10 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2014)].
  19. ↑ Alex Wawro: Upcoming documentary depicts development of That Dragon, Cancer. Gamasutra, 11 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-12].
  20. ↑ Sam Machkovech: Thank You For Playing film review: A beautiful, tragic attempt to press pause. [w:] Ars Technica [on-line]. 6 sierpnia 2015. [dostęp 2015-10-05].
  21. ↑ Jeffrey Matulef: That Dragon, Cancer documentary due digitally this month. [w:] Eurogamer [on-line]. 16 marca 2016. [dostęp 2016-03-16].
  22. ↑ See the film. Oficjalna strona filmu. [dostęp 2016-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 czerwca 2016)].
  23. ↑ Christopher Livingston: Go inside the indie dev scene with the Gameloading documentary. [w:] PC Gamer [on-line]. 21 kwietnia 2015. [dostęp 2015-10-05].
  24. ↑ NickWanserski: That Dragon, Cancer asks players to share the burden of a parent’s grief. [w:] A.V. Club [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  25. ↑ Patrick Klepek: That Dragon, Cancer Knocked Me On My Ass. [w:] Kotaku [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  26. ↑ Martin Robertson: That Dragon, Cancer review. [w:] Eurogamer [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  27. ↑ Colin Campbell: This is the toughest game you've ever played. [w:] Polygon [on-line]. 11 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-11].
  28. ↑ Jonathan Dornbush: Grieving through gaming: The power of That Dragon, Cancer. [w:] Entertainment Weekly [on-line]. 12 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-12].
  29. ↑ Justin Clark: That Dragon, Cancer Review. [w:] GameSpot [on-line]. 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-13].
  30. ↑ Emad Ahmed: That Dragon, Cancer proves that games can be an emotional art form. [w:] New Statesman [on-line]. 13 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-13].
  31. ↑ Keith Stuart: That Dragon, Cancer and the weird complexities of grief. [w:] The Guardian [on-line]. 14 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-14].
  32. ↑ James Davenport: That Dragon, Cancer. [w:] PC Gamer [on-line]. 14 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-14].
  33. ↑ Tom Hoggins: That Dragon, Cancer review: A remarkable piece of work that challenges everything I thought I knew about grief, hope and faith.. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 15 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-15].
  34. ↑ Todd Martens: In facing death, the game 'That Dragon, Cancer' embraces the complexities of life. [w:] Los Angeles Times [on-line]. 15 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-16].
  35. ↑ Rich Stranton: That Dragon, Cancer review – you've never played anything like it. [w:] The Guardian [on-line]. 18 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-18].
  36. ↑ Steve Tilley: That Dragon, Cancer review: Indie game takes you inside a family's loss. [w:] Toronto Sun [on-line]. 18 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-18].
  37. ↑ Cassandra Khaw: That Dragon, Cancer and how the digital age talks about death. [w:] Ars Technica [on-line]. 4 lutego 2016. [dostęp 2016-02-04].
  38. ↑ LucyO'Brien: That Dragon, Cancer. [w:] IGN [on-line]. 15 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-15].
  39. ↑ Stephany Nunneley: Her Story, Undertale, Darkest Dungeon receive multiple 2016 IGF Award nominations. [w:] VG247 [on-line]. 6 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-06].
  40. ↑ Jeffrey Matulef: That Dragon, Cancer "has not yet seen a single dollar from sales". [w:] Eurogamer [on-line]. 25 marca 2016. [dostęp 2016-03-25].
  41. ↑ Christian Nutt: That Dragon, Cancer dev on a difficult relationship with Let's Plays. [w:] Gamasutra [on-line]. 14 marca 2016. [dostęp 2016-03-24].
  42. ↑ Ian Dranfeld: That Dragon, Cancer designer asks for Let's Play restraint. [w:] PC Gamer [on-line]. 25 marca 2016. [dostęp 2016-03-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=That_Dragon,_Cancer&oldid=69411289”