Tichon (Czyżewski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tichon
Stepan Czyżewski
Biskup iwano-frankiwski i kołomyjski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1947
Malatynce

Data śmierci

14 lipca 2018

Miejsce pochówku

Ukraina

Biskup iwano-frankiwski i kołomyjski
Okres sprawowania

2014–2018

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia iwano-frankowska

Śluby zakonne

marzec 1990

Diakonat

17 czerwca 1973

Prezbiterat

7 lipca 1991

Nominacja biskupia

23 grudnia 2014

Chirotonia biskupia

28 grudnia 2014

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 grudnia 2014

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Monaster św. Pantelejmona

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Włodzimierz (Kantarian), Teodor (Hajun), Antoni (Pakanycz), Sergiusz (Hensycki), Melecjusz (Jehorenko), Ireneusz (Semko), Pantelejmon (Łuhowy), Serafin (Demianiw), Aleksander (Nesterczuk), Teodozjusz (Snihiriow), Klemens (Weczeria), Warsonofiusz (Stolar), Mikołaj (Pocztowy), Euzebiusz (Dudka)

Tichon, imię świeckie Stepan Czyżewski (ur. 31 sierpnia 1947 w Malatyncach, zm. 14 lipca 2018[1]) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem technikum nr 1 w Czerniowcach. W latach 1971–1973 pracował jako tokarz. Święcenia diakońskie przyjął 17 czerwca 1973 z rąk biskupa smoleńskiego i wiaziemskiego Teodozjusza i przez kolejne cztery lata służył jako diakon w soborze katedralnym w Smoleńsku. Następnie od 1977 do 1987 służył w soborze św. Mikołaja w Czerniowcach, od 1979 jako protodiakon. Równocześnie w trybie zaocznym uczył się w seminarium duchownym w Moskwie, które ukończył w 1987[2].

W 1987 został skierowany do pracy duszpasterskiej w soborze św. Mikołaja w Nowym Jorku. Również w Stanach Zjednoczonych, w marcu 1990, w monasterze św. Tichona Zadońskiego w South Canaan, złożył wieczyste śluby mnisze, które przyjął od niego biskup sierpuchowski Klemens, nadając mu imię zakonne Tichon. 7 lipca 1991 przyjął w soborze św. Mikołaja w Nowym Jorku święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa klińskiego Makarego. Od lipca 1991 do grudnia 1992 był proboszczem nowojorskiego soboru, od października 1991 z godnością ihumena[2].

Od stycznia 1993 służył w soborze Świętego Ducha w Czerniowcach, od kwietnia 1994 jako archimandryta. Następnie od 2001 do 2010 służył w jurysdykcji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w Kanadzie. Od 2010 do 2014 ponownie zaliczał się do duchowieństwa eparchii czerniowiecko-bukowińskiej[2].

Nominację biskupią otrzymał na posiedzeniu Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 23 grudnia 2014, zaś jego chirotonia biskupia odbyła się pięć dni później[2]. Objął wówczas katedrę iwano-frankiwską[2].

Zmarł w 2018 r., w czasie pobytu w Grecji[1][3]. Został pochowany w Czerniowcach, na cmentarzu monasteru Narodzenia Matki Bożej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]