Tlenek kobaltu(II)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
CoO | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
74,93 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
czarny proszek | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tlenek kobaltu(II), CoO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym kobalt występuje na II stopniu utlenienia. Stosowany jest przy barwieniu i odbarwianiu szkła oraz przy produkcji półprzewodników. Jest też często wykorzystywany jako katalizator przy różnego rodzaju reakcjach chemicznych[5].
Najczęściej stosowaną metodą otrzymywania CoO jest termiczny rozkład tlenku kobaltu(II) kobaltu(III) w temperaturze powyżej 900 °C[5]:
- 2Co
3O
4 → 6CoO + O
2
Rozkład termiczny pozwala otrzymać ten związek także wtedy, kiedy substratem jest wodorotlenek kobaltu(II):
- Co(OH)
2 → CoO + H
2O
Trzecim sposobem, stosowanym w laboratoriach, jest elektroliza chlorku kobaltu(II):
- CoCl
2 + H
2O → CoO + H
2 + Cl
2
Tlenek kobaltu(II) stosowany jest do uzyskiwania niektórych soli, według wzoru (R oznacza tutaj resztę kwasową):
- CoO + 2HR → CoR
2 + H
2O
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-58, 4-140, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b c d e f Cobalt(II) oxide (nr 343153) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2013-04-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Cobalt(II) oxide, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowy Program Bezpieczeństwa Chemicznego [dostęp 2013-04-24] (ang.).
- ↑ Cobalt(II) oxide (nr 343153) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2013-04-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Cobalt(II) oxide, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 14786 [dostęp 2022-01-24] (ang.).