Tomasz Drwal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Drwal
Ilustracja
Drwal w 2020
Pełne imię i nazwisko

Tomasz Witold Drwal

Pseudonim

Goryl (Gorilla)

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1982
Nowy Sącz

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

179 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

boks

Debiut

2004

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

średnia, półciężka

Klub

Szkoła Walki Drwala

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

29

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

13

Przez poddania

6

Przez decyzje

3

Porażki

6

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 19 grudnia 2020.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Tomasz Witold Drwal[1] (ur. 22 stycznia 1982 w Nowym Sączu[2]) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki, występujący w wadze średniej i wadze półciężkiej[3]. Walczył dla takich organizacji jak Ultimate Fighting Championship, MMA Attack czy KSW.

Przeszłość sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zanim zaczął profesjonalną karierę w MMA był ochroniarzem oraz instruktorem samoobrony i pływania. Trenował karate, kick-boxing i brazylijskie jiu-jitsu[4].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Debiut i wygrana w turnieju[edytuj | edytuj kod]

W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2004 roku. We wrześniu tego samego roku wygrał turniej Colosseum 3 w Bielsku-Białej.

UFC[edytuj | edytuj kod]

Będąc niepokonanym w 13 walkach z rzędu, w 2007 roku podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship – największą organizacją MMA na świecie. 8 września 2007 roku został pierwszym Polakiem, który stoczył walkę dla tej organizacji. W swoim amerykańskim debiucie na gali UFC 75 przegrał z ówcześnie niepokonanym Brazylijczykiem Thiago Silvą przez techniczny nokaut[4]. Kontuzja kolana wyeliminowała go na ponad rok z kolejnych występów. Do oktagonu powrócił w styczniu 2009 roku, kiedy podczas UFC 93 znokautował Włocha Ivana Serati[5]. W czerwcu na gali The Ultimate Fighter 9 Finale w Las Vegas pokonał Amerykanina Mike'a Ciesnolevicza przez TKO w pierwszej rundzie. Po gali został nagrodzony bonusem za nokaut wieczoru gali[6].

19 września 2009 roku po raz pierwszy walczył w UFC w wadze średniej (do 84 kg). Na gali UFC 103 pokonał przez poddanie (duszenie zza pleców) Drew McFedriesa. Pół roku później na gali UFC 111 zmierzył się z brazylijskim grapplerem, Rousimarem Palharesem. Polak przegrał przez poddanie na skutek dźwigni skrętowej na staw skokowy. Palhares kontynuował zaciskanie tego niebezpiecznego chwytu (oddziaływającego również na staw kolanowy) mimo odklepania Drwala i komend sędziego do przerwania walki, za co został zawieszony na okres 90 dni[7].

We wrześniu 2010 roku Drwal doznał drugiej porażki z rzędu, tym razem z Davidem Branchem, i w konsekwencji został zwolniony z UFC[8].

Po UFC[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku stoczył dwie walki w Polsce. W marcu na gali Fighters Arena Łódź 2 znokautował w 2. rundzie Brazylijczyka Leonardo Nascimento, a w listopadzie na gali MMA Attack 1 wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów ze swoim byłym kolegą klubowym, Amerykaninem Garym Padillą. Po ponad rocznej przerwie spowodowanej głównie rozwijaniem projektu „Szkoła Tomasza Drwala” (mającym na celu wyłonić najlepszych zawodników MMA w programie) pokonał na MMA Attack 3 przez poddanie Amerykanina Wesa Swofforda już 1. rundzie.

KSW[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2014 podpisał kontrakt z KSW na walkę z Mamedem Chalidowem[9], lecz ostatecznie nie doszło do ich pojedynku z powodu kontuzji Drwala[10]. Po wyleczeniu kontuzji został zestawiony z mistrzem w wadze średniej Michałem Materlą, z którym zmierzył się 23 maja 2015. Drwal przegrał pojedynek przez TKO na cztery sekundy przed końcowym gongiem.

23 stycznia 2020 dodał post na Facebooku w sprawie swojego powrotu do MMA[11]. Dzień później podczas gali rozdania nagród Heraklesów polskiego MMA z 2019 roku potwierdził swój powrót do startów[12]. Podczas gali KSW 53: Reborn (11 lipca 2020)[13] powrócił po ponad 5-letniej przerwie do klatki KSW, gdzie znokautował ciosami w parterze Łukasza Bieńkowskiego w drugiej rundzie[14].

19 grudnia 2020 na gali KSW 57 przegrał w pierwszej rundzie przez ciężki nokaut z rąk Patrika Kincla[15].

Boks[edytuj | edytuj kod]

4 listopada 2017 roku w Krakowie stoczył swoją pierwszą zawodową walkę bokserską, a jego rywalem był pochodzący z Brazylii Luiz Destri Abdalla, którego znokautował w trzeciej rundzie[16].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 2020: Herakles w kategorii Hall of Fame 2019[17]

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 22-6-1 Czechy Patrik Kincl (22-9) KO (cios prawy prosty) 1 4:23 KSW 57: De Fries vs. Kita 19.12.2020 Polska Łódź
Wygrana 22-5-1 Polska Łukasz Bieńkowski (5-3) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 2:34 KSW 53: Reborn 11.07.2020 Polska Warszawa
Przegrana 21-5-1 Polska Michał Materla (21-4) TKO (ciosy pięściami w parterze) 3 4:56 KSW 31: Materla vs. Drwal 23.05.2015 Polska Gdańsk/Sopot Debiut w KSW. Walka o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze średniej. Main Event
Wygrana 21-4-1 Brazylia Delson Heleno (25-7) KO (cios pięścią) 1 4:03 Pro MMA Challenge 1 01.03.2014 Polska Wrocław
Wygrana 20-4-1 Stany Zjednoczone Wes Swofford (8-3) Poddanie (balacha) 1 3:00 MMA Attack 3 27.04.2013 Polska Katowice
Wygrana 19-4-1 Stany Zjednoczone Gary Padilla (12-5) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 MMA Attack 1 05.11.2011 Polska Warszawa Debiut w MMA Attack
Wygrana 18-4-1 Brazylia Leonardo Nascimento (9-7-2) KO (ciosy pięściami) 2 3:30 Fighters Arena Łódź 2 26.03.2011 Polska Łódź
Przegrana 17-4-1 Stany Zjednoczone David Branch (6-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night 22: Marquardt vs. Palhares 15.09.2010 Stany Zjednoczone Austin
Przegrana 17-3-1 Brazylia Rousimar Palhares (10-3) Poddanie (dźwignia skrętowa na staw skokowy) 1 0:45 UFC 111: St.-Pierre vs. Hardy 27.03.2010 Stany Zjednoczone Newark
Wygrana 17-2-1 Stany Zjednoczone Drew McFedries (8-5) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:03 UFC 103: Franklin vs. Belfort 19.09.2009 Stany Zjednoczone Dallas
Wygrana 16-2-1 Stany Zjednoczone Mike Ciesnolevicz (17-3) TKO (ciosy pięściami) 1 4:48 The Ultimate Fighter 9 Finale 20.06.2009 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 15-2-1 Włochy Ivan Serati (10-2) KO (ciosy pięściami) 1 2:02 UFC 93: Franklin vs. Handerson 17.01.2009 Irlandia Dublin
Przegrana 14-2-1 Brazylia Thiago Silva (10-0) TKO (ciosy pięściami) 2 4:23 UFC 75: Champion vs. Champion 08.09.2007 Anglia Londyn Debiut w UFC
Wygrana 14-1-1 Holandia Andre Fyeet (2-7) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:22 Fight Club Berlin 9 22.04.2007 Niemcy Berlin
Wygrana 13-1-1 Litwa Valdas Pocevičius (29-14-3) TKO (ciosy pięściami) 1 ? WFCA: Grand Prix 2007 27.01.2007 Łotwa Ryga
Wygrana 12-1-1 Brazylia Lucio Linhares (3-1) TKO (ciosy pięściami) 1 3:32 The Cage Volume 4 03.12.2005 Finlandia Helsinki
Wygrana 11-1-1 Czechy Pavel Nohynek (0-0) KO (ciosy pięściami) 1 2:03 Fight Club Berlin 6 25.11.2005 Niemcy Berlin
Wygrana 10-1-1 Niemcy Nordin Asrih (4-0) KO (wysokie kopnięcie na głowe) 1 ? BFS: Mix Fight Gala 5 02.10.2005 Niemcy Düsseldorf
Wygrana 9-1-1 Litwa Denis Juskevic (0-0) KO (kopnięcie na wątrobe) 1 ? OC: Freefight Romania 11.06.2005 Rumunia Rumunia
Wygrana 8-1-1 Czechy Martin Kubeš (0-0) TKO (kolano i ciosy pięściami) ? ? Fight Club Berlin 5 24.04.2005 Niemcy Berlin
Wygrana 7-1-1 Polska Przemysław Tomczyk (0-0) Poddanie (duszenie trójkątne) 1 1:24 MMA Sport 1 18.03.2005 Polska Warszawa
Wygrana 6-1-1 Holandia Michael Knaap (11-6-3) Poddanie (duszenie) 2 3:22 BFS: Mix Fight Gala 4 03.06.2005 Niemcy Düsseldorf
Wygrana 5-1-1 Niemcy Ulf Fritzmann (4-2) Poddanie (ciosy pięściami) 1 ? Fight Club Berlin 4 14.11.2004 Niemcy Berlin
Wygrana 4-1-1 Polska Jacek Buczko (4-0) Decyzja 2 5:00 Colosseum 3 19.09.2004 Polska Bielsko-Biała
Wygrana 3-1-1 Polska Krzysztof Gołaszewski (2-0) Decyzja 2 5:00 Colosseum 3 19.09.2004 Polska Bielsko-Biała
Wygrana 2-1-1 Polska Sławomir Zakrzewski KO (ciosy pięściami) 1 1:36 Colosseum 3 19.09.2004 Polska Bielsko-Biała
Przegrana 1-1-1 Niemcy Ulf Fritzmann (1-1) Poddanie 1 ? Fight Club Berlin 3 28.03.2004 Niemcy Berlin
Wygrana 1-0-1 Polska Daniel Leś (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:15 Colosseum 1 21.03.2004 Polska Bielsko-Biała
Remis 0-0-1 Polska Piotr Bagiński (0-0) Remis 1 30:00 Berserkers Arena 2 11.01.2004 Polska Szczecin Debiut w MMA

[18]

Lista walk w boksie[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0 Brazylia Luiz Abdalla (0-0) TKO 3 N/A 4 listopada 2017 Polska Kraków Debiut w boksie

[18]

Działalność podcasterska[edytuj | edytuj kod]

Od 2021 roku na platformie YouTube prowadzi autorski podcast. Jego gośćmi byli m.in. żołnierze walczący w Iraku, Afganistanie czy na Ukrainie, historycy czy ratownicy medyczni[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ TOMASZ WITOLD DRWAL. krs.serwisprawa.pl. [dostęp 2013-04-27]. (pol.).
  2. ↑ Sherdog.com, Tomasz [online], Sherdog [dostęp 2020-08-29].
  3. ↑ Sherdog.com, Tomasz [online], Sherdog [dostęp 2019-11-11].
  4. ↑ a b Tomasz Drwal: wywiad dla Fight24.pl. [dostęp 2009-05-12].
  5. ↑ UFC 93 Play-by-Play. sherdog.com. [dostęp 2009-05-12].
  6. ↑ Ultimate Fighter 9 Finale – wyniki + bonusy | FIGHT24.PL - MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2020-01-24].
  7. ↑ UFC 111 suspensions: Palhares receives disciplinary action, Riddle out indefinitely. mmajunkie.com, 28 marca 2010. [dostęp 2010-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  8. ↑ Tomasz Drwal zwolniony z UFC!. sports.pl, 21 września 2010. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-24)].
  9. ↑ Walka wszech czasów polskiego MMA potwierdzona. Mamed Khalidov zawalczy z Tomaszem Drwalem! - WP SportoweFakty [online], www.sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  10. ↑ KSW potwierdza. Tomasz Drwal kontuzjowany, Mamed Khalidov czeka na nowego rywala - WP SportoweFakty [online], www.sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  11. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Tomasz Drwal kusi powrotem do klatki - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
  12. ↑ Cloud, Tomasz Drwal ogłosił powrót z emerytury. Legenda wraca do zawodowych startów | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
  13. ↑ Tomasz Drwal zapowiedział powrót do KSW na gali planowanej na 11 lipca [online], myMMA.pl, 15 maja 2020 [dostęp 2020-06-01] (pol.).
  14. ↑ KSW 53 - wyniki na żywo [online], MMA PL, 11 lipca 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  15. ↑ Krzysztof Kordys, KSW 57: Patrik Kincl ciężko znokautował Tomasza Drwala w pierwszej rundzie! (WIDEO) | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 19 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-19] (pol.).
  16. ↑ R8: Luiz Destri Abdalla nowym rywalem Tomasza Drwala w walce wieczoru. mmanews.pl. [dostęp 2017-11-01]. (pol.).
  17. ↑ Cloud, Heraklesy polskiego MMA 2019 rozdane! Zobacz kto zdobył statuetki | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 24 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-24] (pol.).
  18. ↑ a b Tomasz Drwal ("Gorilla") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  19. ↑ Tomasz Drwal - YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2023-04-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tomasz_Drwal&oldid=73615150”