Przejdź do zawartości

Tuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tuła
Tулa
Ilustracja
Mury kremla, Muzeum broni i rotundy, Sobór Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, Pomnik w centrum Tuły, Fabryka pierników, Cerkiew monasterska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 tulski

Mer

Olga Sljusarieza[1]

Powierzchnia

145,8[2] km²

Wysokość

170 m n.p.m.

Populacja (2024)
• liczba ludności
• gęstość


461 692[3]
3258,99 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (48 72)

Kod pocztowy

300000–300999

Tablice rejestracyjne

71

Położenie na mapie obwodu tulskiego
Mapa konturowa obwodu tulskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Tuła”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tuła”
Ziemia54°12′N 37°37′E/54,200000 37,616667
Strona internetowa

Tuła (ros. Ту́ла) – miasto w europejskiej części Rosji, nad Upą, w podmoskiewskim zagłębiu węglowym, około 461 tys. mieszkańców (2024).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto wzmiankowane pierwszy raz w 1146. Początkowo znajdowało się w Księstwie Riazańskim. W 1503 zostało włączone do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. W latach 1507–1520 wzniesiono kreml w celu obrony przed Tatarami krymskimi. W XVI i XVII wieku było ośrodkiem hutnictwa.

 Osobny artykuł: Oblężenie Tuły.

W 1712 z rozkazu Piotra I Wielkiego wybudowano w Tule pierwszą w Rosji fabrykę broni. W 1775 zostało stolicą guberni. W XIX wieku było ośrodkiem jubilerstwa, handlu wyrobami srebrnymi oraz produkcji samowarów. W latach 1918–1920, podczas wojny domowej w Rosji, znajdowała się tam baza zbrojeniowa Armii Czerwonej. Od 1937 jest stolicą obwodu. W czasie II wojny światowej od października do grudnia 1941 trwała obrona Tuły przed wojskami niemieckimi. 7 grudnia 1976 Tuła otrzymała tytuł miasta-bohatera (Город-герой)[4].


Symbolem miasta są także tradycyjne pierniki tulskie[5].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]
Dworzec w Tule w 1913
Pamiątkowa 2-rublowa moneta poświęcona obrońcom Tuły

Tuła jest dużym ośrodkiem przemysłu metalurgicznego, zbrojeniowego, obróbki maszyn, elektrotechnicznego i spożywczego. Udział najważniejszych gałęzi przemysłu wynosi: budowa maszyn i obróbka metali – 57,5%, produkcja uzbrojenia – 19%, przemysł spożywczy – 18%. Do największych przedsiębiorstw zaliczają się:

  • OAO Tulskij Orużejnyj Zawod – producent broni myśliwskiej, rakiet przeciwpancernych, granatników i przede wszystkim broni strzeleckiej. W zakładach tych produkowano między innymi karabinki Kałasznikowa i nadal produkuje się jego zmodernizowane wersje.
  • OAO Tulskij Maszynostroitielnyj Zawod (TMZ) – producent działek lotniczych i przeciwlotniczych, wcześniej także motocykli.
  • OAO Tułacermet – zatrudniający ponad 10000 pracowników kombinat produkujący surówkę wielkopiecową.
  • OAO Tulskij Transformatornyj Zawod – producent transformatorów toroidalnych.
  • zakłady SPŁAW produkujące BM-30 Smiercz (ros. БМ-30 Смерч, Indeks GRAU 9K58),tj. rosyjski system artylerii rakietowej kalibru 300 mmi, dostosowany także do przenoszenia głowic z bombami kasetowymi (zabronionych przez konwencję genewską).

Nauka i oświata

[edytuj | edytuj kod]

W Tule mieści się Tulski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. L.N. Tołstoja. Jednym z doktorów honoris causa jest polski naukowiec, dr hab. Andrzej M. Michalski z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy[6].

W latach 1944–1960 w Tule mieściła się Tulska Suworowska Szkoła Wojskowa.

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Patrycja Spytek. Kulturowy obraz gościnności utrwalony we frazeologii rosyjskiej. „Studia Orientalne”. 1, 2019. ISSN 2299-1999. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]