Przejdź do zawartości

Typ 89 Chi-Ro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Typ 89 Chi-Ro
Ilustracja
Chi-Ro 89B Otsu
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Typ pojazdu

czołg średni

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 osoby

Historia
Prototypy

1927

Produkcja

1929-?

Wycofanie

1945

Dane techniczne
Silnik

6-cylindrowy silnik gaźnikowychłodzony cieczą Mitsubishi
o mocy 115 KM

Pancerz

11–17 mm

Długość

5850 mm (z "ogonem" 6360 mm)

Szerokość

2150 mm

Wysokość

2600 mm

Prześwit

480 mm

Masa

bojowa: 14 000 kg

Moc jedn.

8,25 KM/t

Osiągi
Prędkość

27 km/h

Zasięg pojazdu

Na drodze 160

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 100 cm

Rowy (szer.)

250 cm

Ściany (wys.)

83 cm

Kąt podjazdu

73

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata czołgowa Typ 90 57 mm z zapasem 100nab.,
2 x karabiny maszynowe Typ 91 6,5 mm z zapasem 2745 nab.
Użytkownicy
Japonia

Typ 89 Chi-Ro – japoński czołg średni z okresu II wojny światowej.

W 1927 roku rozpoczęto w Japonii prace nad czołgami średnimi. W arsenale w Osace wykonano wtedy serię prototypów czołgu oznaczonego jako Nr2 (Typ 87). Po ich przebadaniu uznano, że nie nadają się one do produkcji seryjnej. Kolejna opracowana konstrukcja łączyła rozwiązania brytyjskiego czołgu Vickers Typ C i czołgu Typ 87. Po testach prototypów pojazd skierowano do produkcji jako Chi-Ro 89. Nowy czołg miał klasyczny układ konstrukcyjny. Napędzany był przy pomocy sześciocylindrowego silnika gaźnikowego chłodzonego cieczą. Układ jezdny składał się z dziewięciu kół jezdnych z każdej strony (osiem z nich było zblokowanych w czterokołowe wózki), koła napędowego i napinającego. Uzbrojenie składało się z armaty kalibru 57 mm typu 90 i dwóch karabinów maszynowych. Jeden z nich zamontowany był w kadłubie, drugi z tyłu wieży.

Produkcję seryjną rozpoczęto w 1929 roku. W następnym roku rozpoczęto produkcję zmodyfikowanych wozów oznaczonych jako 89B lub 89 Otsu. Miały one pancerz z dodatkowym włazem w przedniej części kadłuba, oraz przeprojektowaną wieżę, układ napędowy i mocowania uzbrojenia. Czołg wyposażono w nowe, drobnoogniwkowe gąsienice.

W 1936 roku pod wpływem doświadczeń z Mandżurii zmieniono napęd czołgu zastępując silnik gaźnikowy silnikiem wysokoprężnym Mitsubishi chłodzonym powietrzem o mocy 120 KM z możliwością zastosowania chłodzenia cieczą. W następnym roku zastosowano silnik wysokoprężny o mocy zwiększonej do 160 KM, przekonstruowano skrzynię przekładniową i układ jezdny. Część czołgów wyposażono w ogon ułatwiający pokonywanie okopów. W 1937 roku część czołgów wyposażono w armaty Typ 97.

Czołgi Typ 89 były używane bojowo podczas walk w Chinach, w czasie starć z Armią Czerwoną nad rzeką Chałchin-Goł w 1939 roku, a później podczas walk na Filipinach w 1944 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ledwoch, J., Solarz, J.: Czołgi japońskie 1938-1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1998. ISBN 83-7219-006-2.
  • Encyklopedia II WŚ. Poznań: Amercom, 2006. ISBN 978-83-7425-265-2.