U-44 (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-44
ilustracja
Historia
Stocznia

AG Weser, Brema

Położenie stępki

15 września 1938

Wodowanie

5 sierpnia 1939

 Kriegsmarine
Wejście do służby

4 listopada 1939

Los okrętu

zatopiony ok. 13 marca 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 1032 tony, podwodna 1152 tony

Długość

76,6 m (kadłuba mocnego 58,7 m)

Szerokość

6,5 m (kadłuba mocnego 4,4 m)

Zanurzenie

230 m maks. (4,7 m na powierzchni)

Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW)
2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW)
Prędkość

18,2 w. (34 km/h) na powierzchni
7,7 w. (14 km/h) w zanurzeniu

Zasięg

19425 km (10500 Mm) przy 19 km/h (10 w.) na powierzchni
144 km (78 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu

Uzbrojenie
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy,
1 działo 105 mm,
1 działko 37 mm plot,
1 działko 20 mm plot
Załoga

48 - 56 osób

U-44 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na budowę okrętu podwodnego zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie 21 listopada 1936. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 15 września 1938. Wodowanie nastąpiło 5 sierpnia 1939, wejście do służby 4 listopada 1939.

Okręt w czasie szkolenia wchodził w skład 6. Flotylli, później 2. (jako jednostka bojowa). Jedynym dowódcą był Kptlt. Ludwig Mathes.

U-44 odbył 2 patrole bojowe, podczas których zatopił 8 jednostek o łącznej pojemności 30.885 BRT.

Zatonął około 13 marca 1940 na polu minowym na Morzu Północnym, postawionym przez brytyjskie niszczyciele (poprzednio błędnie uważano, że został zatopiony przez niszczyciel HMS "Fortune").

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.uboat.net: U-44. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-44. [dostęp 2008-10-27]. (ang.).