Ugo Locatelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ugo Locatelli
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1916
Toscolano

Data i miejsce śmierci

28 maja 1993
Turyn

Wzrost

171 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1932–1936 Brescia Calcio 53 (10)
1934–1935 Atalanta BC (wyp.) 15 (5)
1936–1941 Ambrosiana-Inter Mediolan 146 (1)
1941–1943 Juventus F.C. 56 (3)
1943–1944 Brescia Calcio 7 (0)
1944–1949 Juventus F.C. 117 (4)
W sumie: 394 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1936–1940  Włochy 22 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Berlin 1936 piłka nożna
Mistrzostwa świata
złoto Francja 1938

Ugo Locatelli (ur. 5 lutego 1916 w Toscolano, zm. 28 maja 1993 w Turynie[1]) – włoski piłkarz, pomocnik. Mistrz świata z roku 1938.

W Serie A debiutował w 1933 w barwach Brescii. W 1936 został graczem Interu. Z mediolańskim klubem zdobywał scudetto w 1938 i 1940. W 1941 odszedł do Juventusu i w tym klubie zakończył karierę w 1949. Dla Juventusu rozegrał ponad 170 spotkań i strzelił 8 goli.

W reprezentacji Włoch rozegrał 22 spotkania. Debiutował w 1936, ostatni raz w reprezentacyjnej koszulce wybiegł na boisko w 1940. Podczas MŚ 38 zagrał we wszystkich meczach Italii. Wcześniej, w 1936 został mistrzem olimpijskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ugo Locatelli [online], olympedia.org [dostęp 2023-09-07] (ang.).