Vittorio Pozzo
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1886 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 grudnia 1968 | |||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Kariera trenerska | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Vittorio Pozzo (ur. 12 marca 1886 w Turynie, zm. 21 grudnia 1968 w Ponderano) – włoski piłkarz, trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Vittorio Pozzo w czasie swojej kariery piłkarskiej reprezentował barwy szwajcarskiego Grasshoppers Zurych i włoskiego Torino FC.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Pozzo po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1912 roku objął reprezentację Włoch, która występowała na igrzyskach olimpijskich 1912 w Sztokholmie, gdzie rozegrała ona trzy mecze: porażka po dogrywce z Finlandią (2:3), zwycięstwo ze Szwecją (1:0) i porażka z Austrią (1:5).
Następnie w latach 1912-1922 był trenerem Torino FC, a także dwukrotnie przez krótki czas prowadził reprezentację Włoch (1921 i 1924), a w latach 1924-1926 był trenerem AC Milan.
Reprezentacja Włoch (1929-1948)[edytuj | edytuj kod]
Vittorio Pozzo w 1929 roku ponownie objął reprezentację Włoch, z którą w latach 30. święcił największe sukcesy. Zdobył z nią dwukrotnie mistrzostwo świata w 1934 i 1938 roku, a także doprowadził ją do wywalczenia złotego medalu na letnich igrzyskach olimpijskich 1936 w Berlinie. Jest jedynym do tej pory trenerem, który dwukrotnie wygrał mundial oraz wygrał mundial i igrzyska olimpijskie.
Był także trenerem reprezentacji w czasie II wojny światowej, a także po jej zakończeniu. Pozzo odszedł po igrzyskach olimpijskich 1948 w Londynie. Pozzo po raz ostatni prowadził reprezentację Włoch w przegranym meczu ćwierćfinałowym 5:3 z reprezentacją Danii. Łączny bilans meczów Włochów pod wodzą Pozzo: 90 meczów - 61 zwycięstw - 16 remisów - 13 porażek.
Ostatnie lata życia[edytuj | edytuj kod]
Pozzo po zakończeniu kariery trenerskiej został dziennikarzem włoskiej gazety La Stampa, dla której relacjonował mecze reprezentacji Włoch podczas mistrzostw świata 1950 w Brazylii[1]. Był również świadkiem zdobycia przez reprezentację tytułu mistrza Europy 1968. Kilka miesięcy później, dnia 21 grudnia 1968 roku w Ponderano Vittorio Pozzo zmarł w wieku 82 lat.
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Przed meczem finałowym mistrzostw świata 1938 z Węgrami, Pozzo otrzymał od Benito Mussoliniego telegram zawierający trzy słowa: Zwycięstwo albo śmierć[2]. Na szczęście Włosi pokonali Węgrów 4:2.
- Pozzo jest twórcą taktyki Metodo – ustawienia, które było zmodyfikowaną wersją piramidy, czyli ustawienia 2-3-5. Metodo polegało na wycofaniu dwóch napastników (2-3-2-3), dzięki czemu drużyna była skuteczniejsza w obronie i mogła łatwiej wyprowadzać kontrataki.
- Pozzo w młodości chodził na mecze Manchesteru United i Derby County[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stefan Szczepłek: Moja historia futbolu. Tom 1 - Świat. Warszawa: Presspublica Sp. z o.o., 2007, s. 46. ISBN 978-83-86038-79-4.
- ↑ Zwycięstwo lub śmierć [dostęp:2012-02-03]
- ↑ Stefan Szczepłek: Moja historia futbolu. Tom 1 - Świat. Warszawa: Presspublica Sp. z o.o., 2007, s. 45. ISBN 978-83-86038-79-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia Vittorio Pozzo (wł.)
- Vittorio Pozzo, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-23].
| Poprzednik pierwszy |
Trener Torino FC 1912-1922 |
Następca Karl Stürmer |
| Poprzednik Ferdi Oppenheim |
trener A.C. Milan 1924-1926 |
Następca Guido Moda |
| Poprzednik Carlo Carcano |
Trener reprezentacji Włoch 1929-1948 |
Następca Ferruccio Novo |
|
- ↑ tymczasowo