Przejdź do zawartości

VP9

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo formatu

VP9otwarty i wolny od opłat licencyjnych (Royalty free) standard kompresji wideo. Opracowywany przez Google. VP9 był rozwijany pod nazwami Next Gen Open Video (NGOV) i VP-Next. Jest to następca VP8.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad standardem VP9 rozpoczęły się w trzecim kwartale 2011 roku[1][2]. Głównym celem jest dwukrotne (w porównaniu do VP8) zmniejszenie plików filmowych, bez utraty jakości[3]. W założeniach w wydajności kompresji ma pokonać konkurencję, jaką jest High Efficiency Video Coding[4]. Zakodowane dane mają być zawarte w kontenerze WebM. 13 grudnia 2012 dekoder VP9 został dodany do przeglądarki Chromium[5][6][7]. 21 lutego 2013 wydano pierwszą stabilna wersję przeglądarki Google Chrome (numer 25), która dekodowała VP9[8]. Firefox obsługuje standard począwszy od wersji 28 (wydanej 18 marca 2014 r.)[9].

Kodek VP9 jest wykorzystywany w serwisie YouTube (jeśli jest techniczna możliwość, wykorzystywany jest kodek VP9, w przeciwnym wypadku – inne kodeki, np. H.264).

Profile

[edytuj | edytuj kod]

Istnieje kilka wariantów formatu VP9 (znanych jako „profile kodowania”), które stopniowo umożliwiają korzystanie z większej liczby funkcji. Profil 0 to podstawowy wariant, wymagający najmniej od implementacji sprzętowej:

profil 0 - głębia kolorów: 8 bitów/próbkę, próbkowanie chrominancji: 4:2:0

profil 1 - głębia kolorów: 8 bitów, próbkowanie chrominancji: 4:2:2, 4:2:0, 4:4:4

profil 2 - głębia kolorów: 10 lub 12 bitów, próbkowanie chrominancji: 4:2:0

profil 3 - głębia kolorów: 10 lub 12 bitów, próbkowanie chrominancji: 4:2:2, 4:2:0, 4:4:4[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]