Wacław I Luksemburski
![]() | |
![]() | |
Książę Luksemburga | |
Okres | |
---|---|
Książę Brabacji i Limburgii | |
Okres | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
klasztor cysterski w Orval |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Wacław I Luksemburski (ur. 25 lutego 1337 w Pradze, zm. 7 grudnia 1383 w Luksemburgu) – książę Luksemburga od 1354 r., książę Brabacji i Limburgii od 1356 r.
Wacław I Luksemburski był synem Jana Luksemburskiego i jego drugiej żony Beatrycze Burbon. Ojciec chciał go ożenić z córką Ludwika Bawarskiego, ale z planów nic nie wyszło z powodu rozdźwięków między królem i cesarzem. W 1347 r. matka zaręczyła go z dziedziczką Brabancji i Limburgii Joanną Brabancką (ur. 24 czerwca 1322, zm. 1 grudnia 1406), córką Jana III brabanckiego. Ślub odbył się w 1352 r. Joanna była już raz zamężna. W 1334 r. poślubiła Wilhelma IV Holenderskiego (ur. 1307, zm. 1347). Oba małżeństwa Joanny były bezdzietne. Wacław miał dwoje nieślubnych dzieci.
Wacław był długoletnim mecenasem kronikarza Jeana Froissarta. Sam pisał poezję miłosną w języku francuskim. Ciągle popadał w długi i trafił nawet do więzienia. Stale wspomagał go przyrodni brat, cesarz Karol IV. Zmarł prawdopodobnie na trąd. Został pochowany w klasztorze cysterskim w Orval, gdzie do dziś znajduje się jego nagrobek.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jörg K. Hoensch, Die Luxemburger – Eine spätmittelalterliche Dynastie gesamteuropäischer Bedeutung 1308–1437, Stuttgart 2000.
- Frantisek Kavka, Am Hofe Karls IV, Leipzig 1989.
- Ferdinand Seibt, Karl IV. – Ein Kaiser in Europa 1346 bis 1378, München 1994.