Przejdź do zawartości

Wacław Ostrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Ostrowski
Data i miejsce urodzenia

25 września 1907
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 maja 1990
Aix-en-Provence, Francja

profesor doktor inżynier nauk technicznych
Specjalność: architektura
Alma Mater

Politechnika Gdańska

Profesura

1955 (ndzw.) 1967 (zw.)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Wacława Ostrowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Wacław Ostrowski (ur. 25 września 1907 w Warszawie, zm. 16 maja 1990 w Aix-en-Provence) – polski architekt i historyk architektury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Wacław Leyberg[1]. W 1929 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W 1933 wspólnie z Brunonem Heinem (1900–1993) uczestniczył w konkursie na rozplanowanie dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna, ich projekt otrzymał II nagrodę.

Po II wojnie światowej był zaangażowany w prace Biura Odbudowy Stolicy[2], należał do twórców Planu Sześcioletniego Odbudowy Stolicy. W 1949 był współorganizatorem Instytutu Urbanistyki i Architektury, w którym rok później dzięki jego inicjatywie powstał Zakład Historii Urbanistyki. W tym czasie obronił doktorat, w 1955 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 profesorem zwyczajnym. Kierował Katedrą Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[3], od 1970 był związany zawodowo z Instytutem Planowania Przestrzennego PW. Członek warszawskiego oddziału SARP i Towarzystwa Urbanistów Polskich (od 1963 członek honorowy)[4].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera K-III-51)[5].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dorobek

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Wacław Ostrowski jest autorem publikacji z zakresu urbanistyki historycznej i współczesnej, a także ochrony historycznych ośrodków miejskich. Wśród jego licznych publikacji znane są m.in.:

  • Wprowadzenie do historii budowy miast;
  • Lokalizacja i planowanie terenów przemysłowych (1953),
  • L’urbanisme contemporain (1968),
  • Zespoły zabytkowe a urbanistyka (1980),
  • Kompozycja zespołów architektonicznych barokowego Rzymu

Konkursy architektoniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Rozplanowanie dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna, współautor Brunon Hein - II nagroda (1932);
  • Zabudowa Istebnej, współautor Brunon Hein - I nagroda (1933);
  • Projekt zagospodarowania przestrzennego wyspy Tronchetto w Wenecji, współautorzy: Kalina Eibl, Zdzisław Hryniak, Janusz Matyjaszkiewicz - I nagroda ex aequo (1964).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]