Walter Davidson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walter Davidson
Ilustracja
Davidson jako gubernator Nowej Południowej Walii
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1859
Valletta

Data i miejsce śmierci

15 września 1923
Sydney

Gubernator Nowej Południowej Walii
Okres

od 17 lutego 1918
do 15 września 1923

Poprzednik

lord Strickland

Następca

Dudley de Chair

Gubernator Nowej Fundlandii
Okres

od 1913
do 1917

Poprzednik

Ralph Champneys Williams

Następca

Charles Alexander Harris

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)

Walter Edward Davidson (ur. 20 kwietnia 1859 w Valettcie, zm. 15 września 1923 w Sydney) – brytyjski urzędnik państwowy, dyplomata i administrator kolonialny, w latach 1913-1917 gubernator Nowej Fundlandii, a następnie od 1918 aż do śmierci gubernator Nowej Południowej Walii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem Christ’s College na University of Cambridge. W 1880 dołączył do służby cywilnej Cejlonu, wówczas brytyjskiej kolonii. Po siedemnastu latach pracy doszedł do szczebla burmistrza Kolombo, a w latach 1898-1902 był przewodniczącym rady tego miasta. Następnie przeniósł się do Kolonii Transwalu, w administracji której objął drugie w hierarchii, po gubernatorze, stanowisko sekretarza kolonii.

W 1904 został mianowany gubernatorem Seszeli. Zarządzał kolonią do 1912 roku. Następnie w 1913 został gubernatorem Nowej Fundlandii, gdzie jednak zakres jego obowiązków był zdecydowanie skromniejszy, bowiem terytorium to miało wówczas status dominium brytyjskiego, w związku z czym realna władza polityczna należała do rządu z premierem na czele, a gubernator pełnił głównie rolę wspierającą i reprezentacyjną. Podobny charakter miał ostatni urząd, jaki pełnił – gubernatora Nowej Południowej Walii. Został powołany na to stanowisko we wrześniu 1917, zaś objął je w lutym 1918.

Zmarł w rezydencji gubernatora w Sydney w dniu 15 września 1923 roku, powodem zgonu były kłopoty kardiologiczne. Miał 64 lata.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Davidson był dwukrotnie odznaczany Orderem św. Michała i św. Jerzego. W 1902 otrzymał odznaczenie klasy Komandor (CMG), a w 1914 klasy Rycerz Komandor (KCMG), co uprawniało go do dopisywania przed nazwiskiem tytułu Sir. Ponadto był kawalerem Orderu Świętego Jana Jerozolimskiego.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Davidson długo pozostawał kawalerem, ożenił się w wieku 48 lat. Jego wybranką została Margaret Fielding, która będąc pierwszą damą Nowej Południowej Walii dała się poznać jako aktywistka charytatywna, za co otrzymała Order Imperium Brytyjskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]