Przejdź do zawartości

Wasilij Mołokow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilij Mołokow
Василий Сергеевич Молоков
Ilustracja
Wasilij Mołokow
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1895
Irininskoje w gubernia moskiewska

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1982
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1915–1947

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (front wschodni)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Królewca” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”

Wasilij Siergiejewicz Mołokow (ros. Василий Сергеевич Молоков, ur. 1 lutego?/13 lutego 1895 we wsi Irininskoje w guberni moskiewskiej, zm. 29 grudnia 1982 w Moskwie) – radziecki lotnik polarny, generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1934).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Skończył szkołę wiejską, pracował w warsztacie i w fabryce m.in. jako młocarz i ślusarz, we wrześniu 1915 został powołany do rosyjskiej armii, służył we Flocie Bałtyckiej. Uczestniczył w I wojnie światowej. Od lutego 1918 był wojskowym Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej, m.in. w walkach z Korpusem Czechosłowackim nad Wołgą i zachodnimi interwentami na północy, w 1921 ukończył szkołę lotników morskich w Samarze, w latach 1921-1923 służył w lotnictwie morskim Floty Bałtyckiej. W 1924 skończył wojskową lotniczą szkołę lotników morskich w Sewastopolu, gdzie następnie był lotnikiem-instruktorem, w lipcu 1931 został przeniesiony do rezerwy i podjął pracę pilota w lotnictwie cywilnym, latał na Syberię, od sierpnia 1932 dowodził oddziałem lotnictwa polarnego Głównego Zarządu Północnej Drogi Morskiej (Gławsiewmorputi). W kwietniu 1934 brał udział w ratowaniu tonących pasażerów statku SS Czeluskin, wykonując 9 lotów na samolocie R-5 z lądowaniami na lodowym lądowisku i ratując 39 osób. Otrzymał za to tytuł Bohatera Związku Radzieckiego (był trzecią osobą wyróżnioną tym tytułem). Wykonał wiele lotów na Arktykę. W listopadzie 1936 ponownie został powłany do służby czynnej w armii, od marca 1938 do kwietnia 1942 był szefem Głównego Zarządu Lotnictwa Cywilnego, od czerwca 1942 pełnomocnikiem Państwowego Komitetu Obrony ds. weryfikacji przebiegu budowy trasy lotniczej Syberia-Alaska, a w latach 1942-1943 szefem Instytutu Lotniczo-Badawczego. Brał udział w wojnie z Niemcami, w maju-czerwcu 1943 dowodził 244 Bombową Dywizją Lotniczą Frontu Południowo-Zachodniego, a od czerwca 1943 do maja 1945 213 Nocną Bombową Dywizją Lotniczą Frontu Zachodniego i 3 Białoruskiego, uczestniczył w operacji orłowskiej, smoleńskiej, białoruskiej, memelskiej, gumbinnenskiej i wschodniopruskiej. Po wojnie dowodził dywizją bombowców w Białoruskim Okręgu Wojskowym, 1946-1947 był zastępcą szefa Służby Hydrometeorologicznej przy Radzie Ministrów ZSRR, w sierpniu 1947 został przeniesiony do rezerwy. Od 20 lutego 1941 do 5 października 1952 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b). W latach 1935–1937 był członkiem Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR, a 1937-1946 deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W Krasnojarsku postawiono jego pomnik. Jego imieniem nazwano ulice w Moskwie, Briańsku, Krasnojarsku, Penzie, Azowie, Artiomie, Artiomowskim, Borowsku, Wiczudze, Jenisejsku, Kizlu, Orsku, Soczi, Czkałowsku, Szachtach i Orszy.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • pułkownik (15 grudnia 1936)
  • kombrig (22 lutego 1938)
  • komdiw (9 lutego 1939)
  • generał major lotnictwa (4 czerwca 1940)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]