Przejdź do zawartości

Windows NT 4.0

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Windows NT 4.0
Logo Windows NT 4.0
Logo programu
Producent

Microsoft

Architektura

IA-32, MIPS, PowerPC, Alpha

Pierwsze wydanie

31 lipca 1996; ponad 28 lat temu

Aktualna wersja

4.0 SP6a (Windows 1010009///)
(11 listopada 1997; ponad 27 lat temu)

Jądro

hybrydowe

Licencja

MS-EULA

Poprzednik

Windows NT 3.51 (1995)

Następca

Windows 2000 (2000)

Strona internetowa

Windows NT 4.0 – czwarte wydanie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows NT, wydane 31 lipca 1996[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

NT 4.0 jest pierwszym systemem z linii NT o interfejsie użytkownika znanym z Windows 95 (który w postaci nieukończonego dodatku Shell Technology Preview próbowano zaimplementować już w wersji 3.51)[2].

Podsystem graficzny przeniesiono w tej wersji do przestrzeni jądra, co spowodowało wzrost wydajności graficznej, jednak kosztem stabilności (awaria podsystemu graficznego mogła zatrzymać cały system)[2].

NT 4.0 zawiera niektóre dodatki z pakietu Microsoft Plus! for Windows 95: grę 3D Pinball, wygładzanie czcionek, przenoszenie całych okien, ikony w wysokiej rozdzielczości oraz możliwość rozciągania tapet na cały ekran[2].

Do innych nowości należą[2]:

  • Edytor zasad systemowych (poledit.exe) – protoplasta Edytora zasad grupy (gpedit.msc) wprowadzonego w Windows 2000;
  • Microsoft CryptoAPI;
  • Telephone API 2.0;
  • defragmentacja systemu plików;
  • w edycjach serwerowych ponadto: komponenty Internet Information Services 2.0 i Microsoft FrontPage 1.1 oraz usługi NetShow i usługa zdalnego dostępu; w edycji Server, Enterprise Edition dodatkowo komponent Microsoft Cluster Server.

W NT 4.0 zarzucono obsługę systemu plików HPFS, wywodzącego się jeszcze z systemu OS/2[3]. NT 4.0 jest też ostatnią odsłoną Windows NT dostępną dla architektur MIPS, DEC Alpha i PowerPC[2].

NT 4.0 jest również pierwszym wydaniem Windows NT oficjalnie wydanym w języku polskim[2].

NT 4.0 a 95

[edytuj | edytuj kod]

Pomimo identycznego z Windows 95 interfejsu, NT 4.0 różni się od niego zasadniczo. O ile bowiem ten pierwszy, stworzony dla użytkowników domowych system łączy 32-bitowy interfejs programistyczny z 16-bitowym jądrem systemu MS-DOS, o tyle jego odpowiednik z przeznaczonej do zastosowań profesjonalnych linii NT ma architekturę w pełni 32-bitową i jest całkowicie od DOS-u niezależny[2][4].

NT 4.0 obsługuje zdecydowaną większość oprogramowania napisanego z myślą o 95, jednak wiele gier trójwymiarowych nie działa pod nim z powodu ograniczonej obsługi DirectX – wprawdzie bowiem NT 4.0 jako pierwsza wersja Windows domyślnie obsługuje biblioteki DirectX (początkowo w wersji 2, a od wersji z dodatkiem Service Pack 3 w wersji 3), lecz nie obsługuje Direct3D w wersji nowszej niż 3.0. Obsługuje za to akcelerację OpenGL, dzięki czemu działają pod nim np. Quake III: Arena czy Unreal Tournament[2].

NT 4.0 ma też wyższe wymagania sprzętowe niż 95 (patrz sekcja Wymagania sprzętowe). O ile dla 95 zalecana ilość pamięci operacyjnej wynosi 8 MB, to dla NT 4.0 w edycji Workstation już 32 MB[2].

NT 4.0 jest również mniej przyjazny w obsłudze niż 95. Nie obsługuje technologii Plug and Play i USB ani wprowadzonego w 95 w wersji OSR2 systemu plików FAT32 (aczkolwiek za pomocą sterowników firm trzecich można uzyskać namiastkę tych funkcji), nie posiada też Menedżera urządzeń[2][5].

Edycje

[edytuj | edytuj kod]

Windows NT 4.0 został wydany w pięciu edycjach.

Edycje dla serwerów:

  • Server – wydana w 1996, przeznaczona dla małych firm;
  • Server, Enterprise Edition – wydana w 1997, obsługująca ośmiodrożne przetwarzanie symetryczne oraz klastry komputerów;
  • Terminal Server – wydana w 1998, pozwalająca użytkownikom na zdalne logowanie. Usługa zdalnego logowania wprowadzona została również do Windows 2000 i Windows Server 2003.

Edycje dla stacji roboczych:

  • Workstation – przeznaczona do użytku w firmowych stacjach roboczych.

Edycje dla systemów wbudowanych:

  • Embedded – miała zastosowanie głównie w bankomatach[2].

Wymagania sprzętowe

[edytuj | edytuj kod]

Według producenta, dla architektury x86[6]:

  • Procesor 486 25 MHz (dla edycji serwerowych zalecany 486DX2 50 MHz lub lepszy)
  • 12 (Workstation) lub 16 (edycje serwerowe) MB RAM (zalecane 32 MB)
  • VGA
  • Dysk twardy IDE, EIDE, SCSI lub ESDI z co najmniej 124 MB wolnej przestrzeni
  • Napęd CD-ROM, stacja dyskietek lub aktywne połączenie sieciowe
  • Klawiatura
  • Dla edycji serwerowych zalecany modem V.34 o prędkości 28,8 kb/s do zdalnego debugowania i rozwiązywania problemów

Zakończenie wsparcia technicznego

[edytuj | edytuj kod]

Microsoft zakończył wsparcie techniczne dla Windows NT 4.0 30 czerwca (Workstation) i 31 grudnia 2004 (edycje serwerowe) oraz 11 lipca 2006 (edycja Embedded)[2].

Następca

[edytuj | edytuj kod]

Następcą systemu Windows NT 4.0 jest Windows 2000 (Windows NT 5.0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Microsoft Announces the Release of Windows NT Workstation 4.0 [online], Stories, 31 lipca 1996 [dostęp 2020-03-16] (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l Windows NT 4 — lepszy brat Windows 95. dobreprogramy.pl, 3 sierpnia 2016. [dostęp 2017-08-11]. (pol.).
  3. Omówienie systemów plików FAT, HPFS i NTFS. support.microsoft.pl. [dostęp 2017-12-23]. (pol.).
  4. Wojciech Kowasz: Jaki byłeś, Windowsie 95?. dobreprogramy.pl, 2005-08-24. [dostęp 2020-10-14].
  5. Opis systemu plików FAT32 (artykuł bazy wiedzy Microsoft Knowledge Base nr KB154997). support.microsoft.com. [dostęp 2017-09-02]. (pol.).
  6. Windows NT 4.0 Setup Troubleshooting Guide [online], support.microsoft.com, 14 marca 2002 [dostęp 2017-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2004-10-20] (ang.).