Winston Bogarde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Winston Bogarde
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Winston Lloyd Bogarde

Data i miejsce urodzenia

22 października 1970
Rotterdam

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1991 SVV 11 (1)
1990 SBV Excelsior (wyp.) 10 (1)
1991–1994 Sparta Rotterdam 65 (14)
1994–1997 AFC Ajax 62 (6)
1997 A.C. Milan 3 (0)
1997–2000 FC Barcelona 41 (4)
2000–2004 Chelsea F.C. 12 (0)
W sumie: 204 (26)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–2000  Holandia 20 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Winston Lloyd Bogarde (ur. 22 października 1970 w Rotterdamie) – holenderski piłkarz, reprezentant kraju, uczestnik mistrzostw Europy w Anglii (1996) oraz mistrzostw świata we Francji (1998). Występował na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo występował w SVV oraz Excelsiorze. W 1991 roku został graczem Sparty Rotterdam[1]. 15 sierpnia 1992 zadebiutował w jej barwach w Eredivisie w meczu z RKC Waalwijk, zaś pierwszego gola strzelił 14 lutego 1993 w spotkaniu z FC Den Bosch, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0. W latach 1992–1994 był podstawowym zawodnikiem klubu z Rotterdamu. Ponadto w sezonie 1993/1994 zdobył 11 bramek w rozgrywkach ligowych[1].

W 1994 przeszedł do Ajaksu Amsterdam, w którym grał przez następne trzy lata. Wraz z amsterdamskim klubem dwukrotnie został mistrzem kraju (1995, 1996) i dwa razy wywalczył Superpuchar Holandii (1994, 1995). Ponadto w sezonie 1994/1995 wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów (w finale z Milanem nie wystąpił)[2] oraz w lutym 1996 roku zdobył Superpuchar Europy – w drugim spotkaniu dwumeczu z Realem Saragossa zdobył jedną z bramek dla swojej drużyny[3]. W 1995 zwyciężył także z Ajaksem w Pucharze Interkontynentalnym[4].

W 1997 roku był zawodnikiem włoskiego Milanu, w którego barwach rozegrał trzy mecze w Serie A. Następnie został graczem Barcelony. Wraz z hiszpańskim klubem dwukrotnie został mistrzem kraju (1998, 1999) oraz zdobył Puchar Króla (1998). Ponadto w 1997 roku wywalczył Superpuchar Europy – wystąpił w obu meczach z Borussią Dortmund[5]. Latem 2000 roku przeszedł do Chelsea[6]. Rozegrał w niej łącznie 12 spotkań i w 2004 zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Holandii zadebiutował 13 grudnia 1995 roku w wygranym 2:0 meczu z Irlandią[7]. W 1996 wziął udział w mistrzostwach Europy w Anglii. W turnieju tym był podstawowym graczem swojej kadry – zagrał w czterech spotkaniach, zaś Holandia dotarła do ćwierćfinału[7].

W 1998 roku uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji. W turnieju tym pełnił rolę rezerwowego – wystąpił w dwóch grupowych pojedynkach: z Koreą Południową i Meksykiem, zaś Holendrzy zajęli czwarte miejsce[8]. 15 listopada 2000 roku w wygranym 2:1 meczu z Hiszpanią po raz ostatni zagrał w barwach narodowych[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bogarde. vi.nl. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (niderl.).
  2. Champions’ Cup 1994-95. rsssf.com. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  3. Super Cup 1995. rsssf.com. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  4. Toyota Cup 1995. fifa.com. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)]. (ang.).
  5. Super Cup 1997. rsssf.com. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  6. Vialli signs Bogarde. telegraph.co.uk. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  7. a b c Winston Lloyd Bogarde. eu-football.info. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  8. Winston BOGARDE. fifa.com. [dostęp 2011-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-20)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]