Przejdź do zawartości

Witów (gmina Burzenin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

sieradzki

Gmina

Burzenin

Liczba ludności (2006)

649

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-260[2]

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0701317

Położenie na mapie gminy Burzenin
Mapa konturowa gminy Burzenin, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Witów”
Ziemia51°28′10″N 18°49′54″E/51,469444 18,831667[1]

Witówwieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin, zamieszkiwana przez 649 osób w 267 gospodarstwach. W skład sołectwa wchodzą: Kopanina, Sambórz i Kolonia Sambórz. Jest tu młyn, tartak, warsztat samochodowy i zakład weterynaryjny.

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego, od strony południowej łączy się z Burzeninem.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 480.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W źródłach pisanych wzmiankowana w 1406 r., kiedy odnotowano Jacoba de Withowo. W 1827 r. stały tu 22 domy, w których mieszkało 143 mieszkańców. W 1889 r. majątek ten miał obszar 932 mórg, w tym 487 ziemi ornej, 266 lasu, 66 pastwisk i 12 mórg łąk.

Archeologia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś posiada bardzo ciekawe zabytki archeologiczne. Na niewielkiej wyniosłości opadającej od strony wschodniej ku Warcie była w VI-VIII w. osada wiejska. Badania tej osady przeprowadziła doc. dr J. Kamińska z Łodzi w latach 19641966. Nad starą odnogą Warty, w odległości ok. 300 m na północny wschód, od dworu istnieje kopiec (ok. 50 m na 30 m, o wysokości 4 m) o owalnym kształcie z płytkim wgłębieniem wewnątrz. Prawdopodobnie była to pierwotnie piaszczysta wyspa, otoczona rozlewiskami Warty. Chronologia zabytku nie wykracza poza wiek XIV. Na kopcu stała zapewne wieża obronna z niewielką załogą wojskową, strażująca u przeprawy przez Wartę na skrzyżowaniu szlaków handlowych śródlądowych i rzecznych. Gródek ten po pożarze nie został odbudowany a Burzeńscy wznieśli nowy na południowym skraju Burzenina, gdzie w latach 19801981 odkryto relikty budowli z XVI w.

We wsi ocalał dwór, otoczony parkiem, wzniesiony około połowy XIX w. przez Józefa Kobierzyckiego lub Antoniego Kobierzyckiego (1826–1874, spoczywającego na cmentarzu w Burzeninie), zapewne przy wykorzystaniu stojącej na tym miejscu starszej budowli. W latach 30. XX w. Witów znalazł się w rękach Biernackiego, a następnie trafił we władanie Tomasza Płockiego. Po wojnie, na skutek wywłaszczenia Tomasza Płockiego przez ówczesne władze komunistyczne, dwór stał się własnością Państwa, obecnie jest siedzibę Domu Opieki Społecznej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148980
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1475 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Horbacz T., XIX-wieczny dwór Kobierzyckich w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach: nr 2/50/1998/XIII, s. 16-18 (plany, zdjęcia),
  • Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000,
  • Urbański M., Grodzisko stożkowate w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach, nr 2/II 1986, s. 11