Witold Piotrowski (1925–2023)

Witold Piotrowski
Witos
	kapral
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1925 ; Czersk
Data śmierci	7 listopada 2023
	Przebieg służby
Lata służby	1942–1947
Siły zbrojne	Armia Krajowa; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	pułk „Baszta”; 64 Pomorski batalion piechoty
Stanowiska	dowódca drużyny
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; (powstanie warszawskie)
	Odznaczenia

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Przemysława (inżyniera chemika) i Stanisławy z domu Zielińskiej. Przed wybuchem II wojny światowej uczył się w drugiej klasie gimnazjum. W czasie kampanii wrześniowej jako harcerz pełnił funkcję łącznika rowerowego w twierdzy brzeskiej. W grudniu 1939 przedostał się Warszawy i kontynuował kształcenie w ramach tajnego nauczania. Od maja 1942 członek Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego w szeregach kompanii K-1 i K-2 batalionu „Karpaty" pułku „Baszta”. Przeszedł szlak bojowy pułku „Baszta”, wyróżnił się odwagą podczas walk na Mokotowie, ranny 25 września 1944 (częściowa utrata wzroku). Po upadku powstania w obozach jenieckich - w stalagach X B Sandbostel i XVIII C Markt-Pongau^[2].

Po wyzwoleniu z niewoli (w maju 1945) wstąpił do 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Służył jako dowódca drużyny w plutonie rozpoznawczym^[a] 64 Pomorskiego batalionu piechoty wchodzącego w skład 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej, początkowo we Włoszech, a potem (od lipca 1946) w Anglii. Skierowany na kurs do Szkoły Podchorążych Piechoty w Materze (na południu Włoch)^[b]. Zdemobilizowany w lutym 1947 powrócił do Polski i podjął studia na warszawskiej Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskując (w 1952) tytuł inżyniera rolnika. Pracował w zakładach przetwórstwa mięsnego na terenie stolicy. W 1964 został pozytywnie zweryfikowany jako odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari^[c], nadanym mocą rozkazu dowódcy Armii Krajowej z 2 października 1944^[d]^[2].

W 1950 zawarł związek małżeński z Barbarą Rogowską (żołnierzem 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej). Działał w organizacjach kombatanckich^[2].

↑ Pluton ten wyposażony był w transportery opancerzone Universal Carrier.
↑ Informacje podane na podstawie https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/witold-piotrowski,1082.html.
↑ Zweryfikowany jako odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy został w dniu 23 czerwca 1964 przez władze emigracyjne.
↑ Był to rozkaz dowódcy Armii Krajowej Nr 512.

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.