Władimir Tatarczuk

Władimir Tatarczuk

Владимир Татарчук

Pełne imię i nazwisko	Władimir Iosifowicz Tatarczuk
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1966 Matrosowo
Wzrost	170 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1983–1984 SKA Karpaty Lwów 12 (0) 1984 Dynamo-d Kijów ? (?) 1985 FSzM Moskwa 4 (1) 1985–1994 CSKA Moskwa 197 (42) 1992–1994 Slavia Praga 47 (8) 1994 CSKA Moskwa 8 (0) 1995 Ittihad FC ? (?) 1996 Dinamo-Gazowik Tiumeń 11 (3) 1997 FK Tiumeń 20 (0) 1998–1999 Lokomotiw Niżny Nowogród 56 (2) 2000 Sokoł Saratów 5 (1) 2000 Metałłurg Krasnojarsk 6 (?) 2001 Liepājas Metalurgs 19 (2) 2002 FK Szatura ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1984 ZSRR U-18 ? (?) 1987–1988 ZSRR olimpijska 10 (0) 1987–1991 ZSRR 9 (1) 1992–1994 Rosja 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2002–2003 SDJuSzOR CSKA Moskwa (asystent) 2003 Krasny Oktiabr Moskwa
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Seul 1988 piłka nożna

Władimir Iosifowicz Tatarczuk (ros. Владимир Иосифович Татарчук, ukr. Володимир Йосипович Татарчук, Wołodymyr Josypowicz Tatarczuk; ur. 25 kwietnia 1966 w miejscowości Matrosowo, w obwodzie magadańskim, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Urodził w obwodzie magadańskim, gdzie jego ojciec pracował jako górnik. Kiedy miał 4-lata rodzina wróciła na Ukrainę, do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie Tatarczuk rozpoczął treningi w miejscowej szkole piłkarskiej. Stamtąd przeniósł się do Internatu Sportowego we Lwowie. W 1983 zadebiutował w składzie SKA Karpat Lwów. W sezonie 1984 występował w drużynie rezerwowej Dynamo Kijów, skąd powrócił do Lwowa. W ramach odbywania służby wojskowej został oddelegowany do CSKA Moskwa. Na początku bronił barw FSzM Moskwa, a potem został podstawowym piłkarzem CSKA. Po rozpadzie ZSRR wyjechał za granicę i bronił barw czeskiej Slavii Praga. Po wygaśnięciu kontraktu wrócił do CSKA, by następnie wyjechać do Arabii Saudyjskiej, gdzie bronił barw Ittihad FC. Po sezonie wrócił do Rosji. Wstępował kolejno w: Dinamie-Gazowiku Tiumeń, FK Tiumeń, Lokomotiwie Niżny Nowogród, Sokole Saratów oraz Metałłurgu Krasnojarsk. Również zaliczył występy w łotyskim zespole Liepājas Metalurgs. W 2002 zakończył karierę w podmoskiewskim klubie FK Szatura.

Kariera reprezentacyjna

W 1983 pierwszy raz został powołany do juniorskiej reprezentacji ZSRR przez selekcjonera Borisa Ignatjewa. Jako zawodnik olimpijskiej reprezentacji zdobył złoty medal Igrzysk w Seulu w 1988. 18 kwietnia 1987 w meczu towarzyskim ze Szwecją zadebiutował w radzieckiej kadrze seniorów. Jako reprezentant ZSRR brał udział w eliminacjach do Mistrzostw Europy w 1992 oraz jako reprezentant Rosji w meczach kwalifikacyjnych do Mistrzostw Świata w 1994. Na turnieje finałowe jednak nie pojechał.

Kariera trenerska

W latach 2002–2003 pracował jako trener dzieci w CSKA Moskwa, a w 2003 prowadził zespół Krasny Oktiabr Moskwa, który występował w Mistrzostwach Rosji drużyn amatorskich.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• Mistrz ZSRR: 1991
• Zdobywca Pucharu ZSRR: 1991
• Mistrz Rosyjskiej Drugiej Dywizji: 2000

Sukcesy reprezentacyjne

• Wicemistrz Europy U-18: 1984
• Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich: 1988

Sukcesy indywidualne

• 3-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1989, 1990, 1991.

Odznaczenia

• Nagrodzony tytułem Mistrza Sportu ZSRR w 1986
• Nagrodzony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR w 1989

Linki zewnętrzne

• Władimir Tatarczuk w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Władimir Tatarczuk w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Władimir Tatarczuk w bazie National Football Teams (ang.)