Przejdź do zawartości

Wojniłowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb
Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Wojniłowicz w obu wariantach znajduje się w I wierszu

Wojniłowicz (Wojniłłowicz) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Syrokomla.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Kasper Niesiecki podaje, "że powinna być strała prosto żeleźcem na dół obrócona, a na wierzchu u góry od piór tak rozdarta na obiedwie strony, że wyraża literę W wywróconą, takim kształtem jak w herbie Syrokomla, na helmie trzy pióra strusie: to z pieczęci domu tego."[1].

Tadeusz Gajl, za Chrząńskim i Niesieckim, przytacza wariant tego herbu, opisany jako Wojniłowicz II. Różni się on godłem - jest nim łękawica na opak z zaćwieczoną u dołu strzałą.

Powyższy opis pochodzi od Tadeusza Gajla, który oparł się o ustalenia Emiliana Szeligi-Żernickiego(inne języki) i Chrząńskiego.

Inny opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]: W polu czerwonym na łękawicy srebrnej zaćwieczone takież strzała żeleźcem na dół, na wierzchu od piór rozdarta. W hełmie trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite srebrem.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl wymienia dwa rody herbownych:

Wojniłłowicz (Wojniłowicz, Woyniłłowicz), Hoszewski.

Znani herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 9. Lipsk: Jan Nep. Bobrowicz, 1842, s. 438.
  2. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  3. Чтения в Историческом обществе Нестора Летописца. T. 6. Киев: В. Завадзкiй, 1892. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolnosci starozytnemi Rycerstwa Polskiego y W.X. Litewskiego Kleynotami.
  • T. Żychlinski: Złota księga szlachty polskiej'. T. 3. Poznań: 1881.
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]