Przejdź do zawartości

Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej
Communauté économique des États de l’Afrique de l’Ouest
Comunidade Económica dos Estados da África Ocidental
Economic Community of West African States
Język roboczy

francuski, angielski, portugalski

Siedziba

Abudża

Członkowie

12

Prezydent Komisji

Marcel A. de Souza (od grudnia 2015)

Przewodniczący Rady Szefów Państw i Rządów

Nana Akufo-Addo

Utworzenie

28 maja 1975

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (fr. Commuauté Économique des États de l’Afrique de l’Ouest, CEDEAO; ang. Economic Community of West African States, ECOWAS, port. Comunidade Económica dos Estados da África Ocidental) – regionalna organizacja zrzeszająca 12 państw Afryki Zachodniej powstała na mocy traktatu z Lagos podpisanego 28 maja 1975. Siedzibą organizacji jest Abudża, stolica Nigerii.

Głównym celem ECOWAS jest promowanie integracji gospodarczej. Organizacja przyczyniła się również w swojej historii do przywracania pokoju w Afryce Zachodniej. Siły państw należących do regionalnej organizacji brały udział w misjach w Liberii, Sierra Leone (ECOMOG). Były to misje pierwotnie nieautoryzowane oficjalnie przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ), jednakże były politycznie wspierane i nadzorowane. W rezolucji RB ONZ nr 1132, po raz pierwszy nie zastosowano ogólnej formuły upoważnienia dla sił przywracania pokoju, jednak wymieniono ECOWAS z nazwy nadając jej legitymizację do prowadzenia operacji w Sierra Leone[1]. Na mocy rezolucji RB ONZ nr 2085 z 2013 w Mali podczas tamtejszej wojny domowej uruchomiono operację AFISMA pod egidą ECOWAS.

Środkiem płatniczym w 5 krajach członkowskich jest Frank zachodnioafrykański.[2] Trwają prace nad wprowadzeniem nowej waluty Eco, którą miałyby posługiwać się wszystkie państwa organizacji.[3]

Trwa pogłębianie strefy wolnego handlu. Z opłat celnych zwolnione są produkty przemysłowe, rolnicze i rękodzieło.[4]

Obywatele państw członkowskich posiadają obywatelstwo wspólnotowe Ecowas.[5] Mogą podróżować do krajów członkowskich bez konieczności posiadania wizy na okres 90 dni, z możliwością przedłużenia pobytu po złożeniu wniosku. W celu ułatwienia pobytu w krajach wspólnoty planowane jest zniesienie limitu czasowego.[6]

Organy[7]

[edytuj | edytuj kod]

Główne instytucje:

[edytuj | edytuj kod]
  • Rada Głów Państw i Rządów
  • Komisja Ecowas
  • Parlament Wspólnoty
  • Trybunał Sprawiedliwości Wspólnoty
  • Rada Ministrów
  • wyspecjalizowane komitety techniczne
  • Bank Inwestycji i Rozwoju Ecowas

Agencje wyspecjalizowane:

[edytuj | edytuj kod]
  • Organizacja Zdrowia Afryki Zachodniej (WAHO)
  • Agencja Walutowa Afryki Zachodniej (WAMA)
  • Międzyrządowa Grupa Działania przeciwko praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w Afryce Zachodniej (GIABA)
  • Centrum ds. Równości i Rozwoju
  • Centrum ds. Młodzieży i Rozwoju Sportu
  • Centrum Koordynacji Zasobów Wodnych
  • Agencja Energii Afryki Zachodniej
  • Regionalne Centrum Energii Odnawialnej i Efektywności Energetycznej (ECREEE)
  • Regionalny Urząd Regulacji Energii Elektrycznej (ERERA)
  • Jednostka Przygotowania i Rozwoju Projektów Infrastrukturalnych (PPDU)
  • Program Brązowej Karty ECOWAS

Państwa członkowskie ECOWAS

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 z organizacji swoje członkostwo wycofała Mauretania. 24 lutego 2017 Maroko oficjalnie złożyło do przewodniczącej ECOWAS Ellen Johnson-Sirleaf wniosek o akcesję[8]. W 2024 roku decyzję o wyjściu z organizacji ogłosiły Mali, Burkina Faso i Niger[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Irena Popiuk-Ryńska, „Globalizacja a stosunki międzynarodowe”, s. 84–87, Warszawa 2003, ISBN 83-89073-55-2.
  2. ↑ Frank CFA. Teraźniejszość i przyszłość [online], news.notafilia.pl, 7 kwietnia 2021.
  3. ↑ ECOWAS Single Currency’ll Boost W’African Economy – Edun [online], channelstv.com, 6 lipca 2024.
  4. ↑ About ETLS [online], etls.ecowas.int.
  5. ↑ Amos Enabulele, ECOWAS Protocol on Citizenship and the Uncanny De-Recognition of Nationals of Member States [online], researchgate.net.
  6. ↑ Faisal Garba, Thomas Yeboah, Free Movement and Regional Integration in the ECOWAS Sub-Region [online], link.springer.com.
  7. ↑ Basic Information [online], ecowas.int.
  8. ↑ Morocco requests to join W/African bloc ECOWAS, https://web.archive.org/web/20170227215206/http://apanews.net/en/news/morocco-requests-to-join-wafrican-bloc-ecowas (22.06.2017).
  9. ↑ Junty wspierane przez Kreml opuściły afrykańską wspólnotę gospodarczą [online], www.tvp.info [dostęp 2024-02-05] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ewa Łaźniewska, Przemysław Deszczyński (red.): Kompendium wiedzy o organizacjach międzynarodowych. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 379 i n. ISBN 978-83-01-16562-8.
  • Konrad Czernichowski: Integracja afrykańska – uwarunkowania, formy współpracy, instytucje. Wyd. 1. Warszawa: CeDeWu.pl, 2010, s. 146–152. ISBN 978-83-7556-353-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wspólnota_Gospodarcza_Państw_Afryki_Zachodniej&oldid=74355993”