Władysław Gałasiński

Władysław Gałasiński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1922 ; Siennica Gizy
Data i miejsce śmierci	15 lutego 2012 ; Białystok
	Profesor nauk farmaceutycznych
	Specjalność: analityka, biochemia, chemia bioorganiczna, chemia medyczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1964 ; Akademia Medyczna w Warszawie
Habilitacja	1971 ; Akademia Medyczna w Gdańsku
Profesura	1982
	Doktor honoris causa; Akademia Medyczna w Białymstoku – 2006
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Akademia Medyczna w Białymstoku
Zakład	Zakład Chemii Medycznej
Stanowisko	profesor, kierownik
Okres zatrudn.	1973–1992
	Dziekan
Wydział	Farmaceutyczny z Oddziałem Analityki Medycznej
Okres spraw.	1977–1984
Następca	Ryszard Farbiszewski
	Prodziekan
Wydział	Wydział Lekarski z Oddziałem Stomatologii
Okres spraw.	1975–1977
	Odznaczenia

Władysław Gałasiński (ur. 27 czerwca 1922 w Siennicy Gizy, zm. 15 lutego 2012 w Białymstoku^[1]) – polski farmaceuta, profesor, organizator i pierwszy dziekan Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Akademii Medycznej w Białymstoku, doctor honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wybuchem wojny uczył się w Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego w Białymstoku. W lutym 1942 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, przekształconego w Armię Krajową. W styczniu 1943 został aresztowany, po czym więziony w Białymstoku, a następnie w obozie koncentracyjnym na Majdanku, z którego zbiegł w marcu 1944^[2]. W połowie maja 1944 dostał się do Warszawy, gdzie brał udział w działaniach partyzanckich zgrupowania „Kampinos” w ramach powstania warszawskiego pod pseudonimem „Duch”^[1]. W maju 1944 awansowany na stopień plutonowego^[3].

W 1949 ukończył liceum ogólnokształcące dla dorosłych w Białymstoku. W 1953 ukończył studia na kierunku farmacja na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Warszawskiego, po czym rozpoczął pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej (później Biochemii) Akademii Medycznej w Białymstoku na stanowisku asystenta. W 1959 odbył kilkumiesięczny staż naukowy w Instytucie Hematologii w Warszawie. W latach 1963–1964 przebywał na stażu w Instytucie Badań Jądrowych w Vinča koło Belgradu. W 1964 na Akademii Medycznej w Warszawie obronił pracę doktorską pt. „Badania nad kwasami nukleinowymi drożdży” uzyskując stopień naukowy doktora farmacji, po czym został awansowany na stanowisko adiunkta. W latach 1967–1968 pracował w Zakładzie Biochemii Uniwersytetu w Pittsburghu (USA). W 1971 na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku za rozprawę pt. „Biosynteza białka. Charakterystyka peptydylotranslokazy zaangażowanej w biopolimeryzacji łańcucha peptydowego” uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1973 objął kierownictwo Zakładu Chemii Ogólnej AMB. W latach 1975–1977 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Lekarskiego AMB. Po utworzeniu w 1977 Wydziału Farmaceutycznego został jego pierwszym dziekanem. Od 1977 do 1992 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Farmaceutycznym. W 1982 uzyskał tytuł naukowy profesora. W 1992 odszedł na emeryturę. Za swoje zasługi na polu naukowym i trud organizacyjny poniesiony na rzecz tworzenia nowego Wydziału, w 2006 roku, otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Harcerstwa Polskiego^[4], oraz do Towarzystwa Opieki nad Majdankiem.

W 1955 zorganizował i kierował Rejonowym Laboratorium Kontrolnym Analizy Leków przy Białostockim Zarządzie Aptek. W latach 1970–1973 był prezesem oddziału białostockiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego^[5].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami^[3], Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Powstania Warszawskiego, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Oświęcimskim oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Władysław Gałasiński: Chemia medyczna: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3017-X.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Biogram powstańczy Władysława Gałasińskiego
↑ Ucieczka kanałami z obozu na Majdanku. [dostęp 2011-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)].
↑ ^a ^b Lista odznaczonych za zasługi bojowe i pracę konspiracyjną. [dostęp 2012-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-28)].
↑ Nekrolog prof. Władysława Gałasińskiego
↑ Historia oddziału białostockiego PTF

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Pałka. Doctor Honoris Causa AMB Prof. dr hab. Władysław Gałasiński. „Medyk Białostocki”. 1 (48), s. 4,8-9, styczeń 2007. Lech Chyczewski – redaktor naczelny. Białystok: Akademia Medyczna w Białymstoku. ISSN 1643-3734. [dostęp 2017-02-15].
Władysław Gałasiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-02-15] .^{[martwy link]}

[powstanie-1] Biogram powstańczy Władysława Gałasińskiego

[2] Ucieczka kanałami z obozu na Majdanku. [dostęp 2011-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)].

[lista-3] Lista odznaczonych za zasługi bojowe i pracę konspiracyjną. [dostęp 2012-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-28)].

[4] Nekrolog prof. Władysława Gałasińskiego

[5] Historia oddziału białostockiego PTF

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]