Władysław Gałasiński
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1922 |
Data i miejsce śmierci |
15 lutego 2012 |
Profesor nauk farmaceutycznych | |
Specjalność: analityka, biochemia, chemia bioorganiczna, chemia medyczna | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Doktorat |
1964 |
Habilitacja |
1971 |
Profesura |
1982 |
Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Białymstoku – 2006 | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Akademia Medyczna w Białymstoku |
Zakład |
Zakład Chemii Medycznej |
Stanowisko |
profesor, kierownik |
Okres zatrudn. |
1973–1992 |
Dziekan | |
Wydział |
Farmaceutyczny z Oddziałem Analityki Medycznej |
Okres spraw. |
1977–1984 |
Następca | |
Prodziekan | |
Wydział |
Wydział Lekarski z Oddziałem Stomatologii |
Okres spraw. |
1975–1977 |
Odznaczenia | |
Władysław Gałasiński (ur. 27 czerwca 1922 w Siennicy Gizy, zm. 15 lutego 2012 w Białymstoku[1]) – polski farmaceuta, profesor, organizator i pierwszy dziekan Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Akademii Medycznej w Białymstoku, doctor honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przed wybuchem wojny uczył się w Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego w Białymstoku. W lutym 1942 wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, przekształconego w Armię Krajową. W styczniu 1943 został aresztowany, po czym więziony w Białymstoku, a następnie w obozie koncentracyjnym na Majdanku, z którego zbiegł w marcu 1944[2]. W połowie maja 1944 dostał się do Warszawy, gdzie brał udział w działaniach partyzanckich zgrupowania „Kampinos” w ramach powstania warszawskiego pod pseudonimem „Duch”[1]. W maju 1944 awansowany na stopień plutonowego[3].
W 1949 ukończył liceum ogólnokształcące dla dorosłych w Białymstoku. W 1953 ukończył studia na kierunku farmacja na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Warszawskiego, po czym rozpoczął pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej (później Biochemii) Akademii Medycznej w Białymstoku na stanowisku asystenta. W 1959 odbył kilkumiesięczny staż naukowy w Instytucie Hematologii w Warszawie. W latach 1963–1964 przebywał na stażu w Instytucie Badań Jądrowych w Vinča koło Belgradu. W 1964 na Akademii Medycznej w Warszawie obronił pracę doktorską pt. „Badania nad kwasami nukleinowymi drożdży” uzyskując stopień naukowy doktora farmacji, po czym został awansowany na stanowisko adiunkta. W latach 1967–1968 pracował w Zakładzie Biochemii Uniwersytetu w Pittsburghu (USA). W 1971 na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Gdańsku za rozprawę pt. „Biosynteza białka. Charakterystyka peptydylotranslokazy zaangażowanej w biopolimeryzacji łańcucha peptydowego” uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1973 objął kierownictwo Zakładu Chemii Ogólnej AMB. W latach 1975–1977 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Lekarskiego AMB. Po utworzeniu w 1977 Wydziału Farmaceutycznego został jego pierwszym dziekanem. Od 1977 do 1992 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Farmaceutycznym. W 1982 uzyskał tytuł naukowy profesora. W 1992 odszedł na emeryturę. Za swoje zasługi na polu naukowym i trud organizacyjny poniesiony na rzecz tworzenia nowego Wydziału, w 2006 roku, otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Harcerstwa Polskiego[4], oraz do Towarzystwa Opieki nad Majdankiem.
W 1955 zorganizował i kierował Rejonowym Laboratorium Kontrolnym Analizy Leków przy Białostockim Zarządzie Aptek. W latach 1970–1973 był prezesem oddziału białostockiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[5].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami[3], Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Powstania Warszawskiego, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Oświęcimskim oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Władysław Gałasiński: Chemia medyczna: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3017-X.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Biogram powstańczy Władysława Gałasińskiego
- ↑ Ucieczka kanałami z obozu na Majdanku. [dostęp 2011-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)].
- ↑ a b Lista odznaczonych za zasługi bojowe i pracę konspiracyjną. [dostęp 2012-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-28)].
- ↑ Nekrolog prof. Władysława Gałasińskiego
- ↑ Historia oddziału białostockiego PTF
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Pałka. Doctor Honoris Causa AMB Prof. dr hab. Władysław Gałasiński. „Medyk Białostocki”. 1 (48), s. 4,8-9, styczeń 2007. Lech Chyczewski – redaktor naczelny. Białystok: Akademia Medyczna w Białymstoku. ISSN 1643-3734. [dostęp 2017-02-15].
- Władysław Gałasiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-02-15] .
- Absolwenci Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie ZBoWiD
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
- Odznaczeni Krzyżem Armii Krajowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oświęcimskim
- Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim
- Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami
- Polscy farmaceuci
- Uczestnicy walk odciążających powstanie warszawskie
- Urodzeni w 1922
- Więźniowie KL Lublin
- Więźniowie niemieckich władz okupacyjnych w Bezirk Bialystok
- Wykładowcy Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
- Ludzie związani z Białymstokiem
- Ludzie nauki związani z Białymstokiem
- Zmarli w 2012
- Żołnierze Armii Krajowej
- Żołnierze Grupy Kampinos