Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Prudniku
50°19′42″N 17°34′30″E/50,328333 17,575000 Budynek kościoła – widok od ul. Kolejowej (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Kolejowa 40A |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Okręg | |
| Pastor |
Łukasz Rebeczko |
Położenie na mapie Prudnika  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
Położenie na mapie gminy Prudnik  | |
| 50°19′42″N 17°34′30″E/50,328333 17,575000
| |
| Strona internetowa | |
Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Syloe” w Prudniku – zbór Kościoła Zielonoświątkowego w RP znajdujący się przy ulicy Kolejowej 40A w Prudniku. Pod względem administracyjnym należy do okręgu zachodniego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wspólnota zielonoświątkowa w Prudniku została założona w lipcu 1945, a siedziba zboru mieściła się w Krzyżkowicach. Pierwszym prudnickim pastorem był Giżycki, jego następcą został Muszczyński, a w 1953 funkcję pastora objął Adolf Paluch. W tym samym roku siedzibę zboru przeniesiono do samego Prudnika. Jedynym miejscem dostępnym dla społeczności na spotkania było mieszkanie pastora[1]. W styczniu 1968 w Prudniku odbył się kurs dla młodzieży okręgu opolskiego i wrocławskiego pod kierownictwem Mariana Suskiego[2]. W latach 70. XX wieku w Prudniku przy ul. Marchlewskiego 8 (ob. Młyńska) znajdował się zbór Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego[3].
Budynek, w którym obecnie znajduje się sala modlitw zielonoświątkowców, został wybudowany w 1906 jako dom przedpogrzebowy (Tahara) dla pobliskiego cmentarza żydowskiego. Powstał on z inicjatywy prudnickiej rodziny fabrykantów – Fränklów i Pinkusów. Według Arkadiusza Barona, do budowy obiektu w największym stopniu przyczynił się Josef Pinkus[4].
Po II wojnie światowej budynek należał do miasta. W latach 1985–1986 został przejęty przez Kościół Zielonoświątkowy. Obiekt nie posiadał potrzebnej w zborze części socjalnej – pomieszczeń gospodarczych, sanitarnych, miejsca na kancelarię czy mieszkanie służbowe[1]. Tymczasowa siedziba zboru znalazła się przy ul. Skowrońskiego 27, nabożeństwa w niej odbywały się w niedziele o godzinie 9:00. Zbór posiadał też placówkę w Dytmarowie pod numerem 82[5]. W 1986 obiekt został pomalowany, powiększony, a także przebudowano w nim instalację grzewczą[6]. Pastor Ryszard Krzywy wystąpił o zgodę na budowę zaplecza, ale ze względu na sąsiedztwo cmentarza żydowskiego prośbie odmówiono. Nie akceptując decyzji władz, członkowie zboru rozpoczęli modlitwę i post. Władze żydowskie i władze miasta rozpatrzyły ponowione podanie pozytywnie[1].
Członkowie zboru wybrukowali wjazd na cmentarz żydowski, a w 1989 wstawili bramę. W 1990 budynek został odremontowany i dostosowany do potrzeb sali modlitw zielonoświątkowców[7]. Pierwsze nabożeństwo w wyremontowanym domu modlitwy odbyło się we wrześniu 1991. Uczestniczyli w nim prezbiter okręgowy Jan Cieślar, prezbiter Tadeusz Gaweł i goście z Belgii. Nazwa „Syloe” znaczy „posłany”, została przyjęta przez członków zboru w Prudniku wierząc, że „są posłani i mają wiele do zrobienia w swoim mieście i całej okolicy”[1]. W 1996 do zboru należało 50 mieszkańców Prudnika[8].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek kościoła, początkowo dom przedpogrzebowy, posiada unikatową architekturę, wzorowaną na synagogach. Zbudowany został z cegły na planie prostokąta z przedsionkiem od południa. Jego bryła jest jednokondygnacyjna, zamknięta czterospadowym dachem krytym dachówką ceramiczną i zwieńczona okrągłą latarnią przykrytą wielobocznie. Obiekt otrzymał neoromańską stylistykę poprzez zamknięte łukiem, uskokowe portale i otwory okienne. Na symetrycznej fasadzie po bokach głównego wejścia znajdują się biforia, a nad każdym okrągłe okno. Wnętrze doświetlają owalne okna w górnej partii ścian bocznych. Elewacje, z wyjątkiem detali architektonicznych (cokołu, opasek okiennych i drzwiowych) są otynkowane. Od strony północnej, do sali modlitw dostawiony jest współczesny budynek mieszkalny[9].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Nabożeństwa odbywają się w niedzielę o godzinie 10:00 i czwartek o godzinie 18:00[10]. Pastorem zboru jest Łukasz Rebeczko[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Poznajmy nasze zbory..., „Chrześcijanin”, 1–2, Warszawa: Instytut Wydawniczy AGAPE, 1992, s. 18, ISSN 0209-0120.
- ↑ Kronika, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek junior – redaktor naczelny, 5, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, 1968, s. 18.
- ↑ Wykaz Zborów Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek junior – redaktor naczelny, 7–8, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego PRL, 1977, s. 39.
- ↑ Maciej Dobrzański, Nie tylko reprezentacyjne wille...Jakie jeszcze budynki w Prudniku związane są z rodziną Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 4 grudnia 2021 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Adresy zborów, „Chrześcijanin”, Mieczysław Czajko – redaktor naczelny, 7–8, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego PRL, 1985, s. 36.
- ↑ Renata Sołtysek, Budownictwo kościołów na Śląsku Opolskim w Polsce Ludowej (1945–1989): „Bogu na chwałę, nam na zbawienie”, Opole: Instytut Śląski, 2022, s. 583, ISBN 978-83-7126-412-2.
- ↑ Nowy cmentarz żydowski w Prudniku (ul. Kolejowa 40) [online], sztetl.org.pl [dostęp 2022-06-05].
- ↑ Chrzest w basenie, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 49 (315), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 1996, s. 15, ISSN 1231-904X.
- ↑ Joanna Szot, Nowy cmentarz żydowski [online], zabytek.pl, 15 lipca 2014 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
- ↑ Prudnik [online] [dostęp 2019-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-27] (pol.).
- ↑ 114 raz „Dzień dobry! Co słychać?” [online], Prudnik24, 19 lutego 2014 [dostęp 2019-04-27] (pol.).