Zygmunt Kurnatowski-Mielżyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Kurnatowski-Mielżyński
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1909
Przysieka Stara

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1931–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

19 pułk piechoty Odsieczy Lwowa
5 pułk lotniczy
3 pułk lotniczy

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (kampania wrześniowa, agresja ZSRR na Polskę)

Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Maria Stanisław Maciej Kurnatowski-Mielżyński (ur. 13 lipca 1909 w Przysiece Starej, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski ziemianin, podporucznik pilot rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Zygmunta Kurnatowskiego i Marii z Mielżyńskich[1]. Po śmierci rodziców został adoptowany przez wujostwo Ignacego (1858–1936) i Sewerynę, z domu Mielżyńską (1869-1925)[2]. Miał dziewięcioro rodzeństwa (Maria, Emilia, Eleonora, Konstancja, Andrzej, Adam, Józef, Zygmunt, Maciej). Absolwent gimnazjum w Wolsztynie. Ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy piechoty przy 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa w 1932 i Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie w 1933. Odbył ćwiczenia praktyczne w 5 pułku lotniczym w 1934. Współorganizował Aeroklub Poznański. Był ziemianinem. W latach 30. ukończył Wyższe Kursy Ziemiańskie we Lwowie. Następnie zarządzał majątkiem ziemskim Dębno[3]. Interesował się hobbystycznie lotnictwem i jachtingiem.

Wobec zagrożenia konfliktem zbrojnym został zmobilizowany i skierowany do służby wojskowej w 3 pułku lotniczym w sierpniu 1939. Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej wraz z kadrą Bazy Lotniczej nr 3 w toku ewakuacji kierował się w stronę granicy z Rumunią. Nie dysponując uzbrojonym samolotem wojskowym, poruszał się własną awionetką. Po agresji ZSRR na Polskę prawdopodobnie 20 września 1939 został zestrzelony w okolicach Tarnopola[4]. Został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Jego bracia także byli wojskowymi i uczestniczyli w II wojnie światowej: Stanisław Kurnatowski (1916-1939), zginął w kampanii wrześniowej 10 września 1939, odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari[5], a Maciej (1911-1992) służył w 7 dywizjonie artylerii konnej, był więźniem Oflagu II C Woldenberg[6].

W ramach zbrodni katyńskiej zostało zamordowanych kilku innych członków Aeroklubu Poznańskiego[7][8].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia porucznika[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[10].

11 kwietnia 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w Witosławiu został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Zygmunta Kurnatowskiego-Mielżyńskiego[11][12][13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Paweł Klint, o. Alojzy Pańczak: „Klasztor Franciszkanów w Woźnikach. Dzieje-ludzie-budowle”, Wydawnictwo Opalgraf, Woźniki 2011, ISBN 978-83-63294-01-4, str. 72
  2. ↑ Zygmunt Maria Stanisław hr. (primog.) Kurnatowski-Mielżyński z Kurnatowic h. Łodzia. sejm-wielki.pl. [dostęp 2014-04-26].
  3. ↑ Śmigielskie ofiary zbrodni katyńskiej. ck-smigiel.pl. [dostęp 2014-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2014)].
  4. ↑ Wydarzyło się dziś – 13 lipca. infolotnicze.pl, 13 lipca 2013. [dostęp 2014-04-26].
  5. ↑ Stanisław Kurnatowski. bohaterowie1939.pl. [dostęp 2014-04-26].
  6. ↑ Kurnatowski Maciej Zbigniew. 7dak.pl. [dostęp 2014-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2014)].
  7. ↑ Zginęli w Katyniu i Charkowie czł. Aeroklubu Poznańskiego. aeroklub.poznan.pl. [dostęp 2014-04-26].
  8. ↑ 70. rocznica zbrodni katyńskiej. lotniczapolska.pl, 8 kwietnia 2010. [dostęp 2014-04-26].
  9. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  10. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
  11. ↑ Zapowiedź uroczystości. powstanie.wielkopolskie.mrocza.net. [dostęp 2014-04-26].
  12. ↑ Historia Koła. powstanie.wielkopolskie.mrocza.net. [dostęp 2014-04-26].
  13. ↑ Jarosław Odrobiński: Uroczystości w Witosławiu. powstanie.wielkopolskie.mrocza.net. [dostęp 2014-04-26].
  14. ↑ Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 w Mroczy. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2014)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Kurnatowski-Mielżyński&oldid=71408142”