Roman Piętka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Piętka
Ryszard Piętka
archimandryta
Ilustracja
Portret Romana Piętki
autor Zbigniew Kresowaty
Cierpliwości Kozaku, będziesz atamanem
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1937
Nowa Ostrołęka

Data i miejsce śmierci

26 marca 2011
Lublin

Miejsce pochówku

Kostomłoty

Proboszcz parafii św. Nikity Męczennika w Kostomłotach
Okres sprawowania

1969–2007

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego

Inkardynacja

MIC

Śluby zakonne

15 sierpnia 1960

Prezbiterat

21 czerwca 1964

Odznaczenia
Ecclesiae Populoque servitium praestanti
Pomnik duchownego w sąsiedztwie cerkwi św. Nikity w Kostomłotach

Roman Piętka MIC właśc. Ryszard Piętka (ur. 7 listopada 1937 w Nowej Ostrołęce, zm. 26 marca 2011 w Lublinie) – polski duchowny katolicki, archimandryta, marianin, proboszcz parafii św. Nikity Męczennika w Kostomłotach w latach 1969–2007.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rolniczej z Mazowsza. Syn Stanisława Piętki i Stanisławy z domu Łuczak. Kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Górze Kalwarii. W 1953 roku przerwał edukację w szkole średniej i wstąpił do zgromadzenia księży marianów. Podczas nowicjatu zdał egzamin maturalny. Po złożeniu ślubów zakonnych rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w klasztorze w Gietrzwałdzie oraz w seminarium duchownym we Włocławku. W 1964 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Kazimierza Majdańskiego.

W latach 19651970 studiował filologię klasyczną na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 19821995 był wykładowcą języka łacińskiego i greki w Wyższym Seminarium Duchownym Marianów w Lublinie oraz na Wydziale Teologicznym KUL.

Od lat 60. XX wieku jego zainteresowania skupione były na katolickich obrządkach wschodnich. W 1966 roku otrzymał zgodę przełożonego generalnego zakonu marianów, biskupa Czesława Sipowicza na odprawianie liturgii bizantyjskiej i przeszedł na obrządek bizantyjsko-słowiański. Od 1968 roku był wikariuszem, a od 1969 roku proboszczem jedynej w Polsce parafii neounickiej obrządku bizantyjsko-słowiańskiego.

W czasie swego wieloletniego pobytu w Kostomłotach przeprowadził gruntowną renowację zabytkowej greckokatolickiej cerkwi. Przetłumaczył również z języka cerkiewnosłowiańskiego na polski najważniejsze bizantyjskie teksty liturgiczne, z których Boska Liturgia św. Jana Złotoustego została przezeń wydana drukiem.

W 1998 roku został podniesiony przez Watykańską Kongregację Kościołów Wschodnich do godności archimandryty. W latach 1998-2007 był przełożonym klasztoru marianów w Kostomłotach oraz opiekunem Sanktuarium Unitów Podlaskich. W 1998 roku został odznaczony przez kardynała Józefa Glempa złotym medalem Ecclesiae Populoque servitium praestanti.

We wrześniu 2007 roku przeszedł na emeryturę ze względu na wiek i stan zdrowia[1]. Kostomłocka parafia przeszła pod jurysdykcję biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego, a jej proboszczem został ksiądz Zbigniew Nikoniuk.

Będąc na emeryturze mieszkał w Mariańskim Domu Studiów pw. Świętych Cyryla i Metodego w Lublinie. Zmarł 26 marca 2011 r. w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Roman Piętka: Żywot Świętego Męczennika Nikity "Nicetas". 1985.
  • Roman Piętka: Menologion. Kostomłoty: 2007. ISBN 978-83-7502-038-0.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ks. diakon Piotr Siwicki: Parafia neounicka Kostomłoty - nowa jurysdykcja, nowy proboszcz. 2007-09-02. [dostęp 2009-11-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Nikoniuk: Kostomłoty droga ku jedności. s. 68-69.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]