Łączność Bydgoszcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łączność Bydgoszcz
Pełna nazwa

Klub Sportowy Łączność

Data założenia

1931

Państwo

 Polska

Siedziba

Bydgoszcz

Adres

ul. Babia Wieś 3

Sekcje
Była przystań KS Łączność na Brdzie w tzw. bydgoskiej dzielnicy wioślarzy

Klub Sportowy Łączność – istniejący w latach 1933–2006 wielosekcyjny bydgoski klub sportowy.

Informacje o klubie[edytuj | edytuj kod]

Klub miał charakter wielosekcyjny. Najdłuższą historię i osiągnięcia miały sekcje: łucznicza, kajakowa, wioślarska oraz szachowa. Poza tym w klubie uprawiano: piłkę nożną, lekkoatletykę, kręglarstwo, strzelectwo, gry zespołowe, brydż sportowy. Do lat 90. XX w. KS Łączność był branżowym klubem związanym z Pocztą Polską.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub założono w 1931 roku jako jednostkę Pocztowego Przysposobienia Wojskowego podlegającą Państwowemu Urzędowi Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[1]. Należeli do niej pracownicy bydgoskich instytucji związanych z Pocztą Polską, m.in.: Izby Kontroli Rachunkowej Poczt i Telegrafów, Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów, Obwodowego Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego, Rejonowego Urzędu Telegraficznego, I i II Urzędu Pocztowego w Bydgoszczy. Powołano sekcje związane ze szkoleniem wojskowym (np. budowy linii telefonicznych) oraz sportowo-rekreacyjne: piłki nożnej, lekkoatletyczną, kajakową, wioślarską, kręglarską, strzelecką, łuczniczą, gier zespołowych i szachów[1]. W latach 1935–1939 wysoki poziom sportowy osiągnęły sekcje: łucznicza i wioślarska[1]. W 1937 łucznik Feliks Majewski na zawodach w Paryżu wywalczył tytuł wicemistrza świata. W tym samym roku czytelnicy „Tygodnika Sportowego” wybrali go najpopularniejszym sportowcem Pomorza. Wychowankiem klubu był wioślarz Jerzy Braun[1], który później występował w barwach BTW i klubów warszawskich, zdobywając liczne tytuły oraz m.in. srebrny i brązowy medal olimpijski w Los Angeles 1932. W 1936 roku nad Brdą przy ul. Babia Wieś 3 zbudowano drewniany szałas wioślarski, który służył Okręgowej Sekcji Wodnej Pocztowego Przysposobienia Wojskowego. Tam też zlokalizowano siedzibę klubu.

Po II wojnie światowej klub reaktywowano pod nazwą Pocztowy Klub Sportowy. W 1947 roku należał do największych w Bydgoszczy licząc 340 członków[2]. Po reorganizacji sportu na wzór sowiecki w 1949 roku Pocztowy KS włączono do Zrzeszenia Sportowego Związkowiec, a po jego rozwiązaniu w grudniu 1950 jako Unia Bydgoszcz do ZS Kolejarz. Po odwilży październikowej w 1956 roku powrócono do dawnej organizacji sportu opartej na samodzielnych klubach o tradycyjnych nazwach. Największe sukcesy odnosili kajakarze (do 1984 – 6 medali mistrzów Polski), łucznicy i szachiści[1]. Sekcja łucznicza uczestniczyła w rozgrywkach I i II ligi. Paweł Szymczak był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Atlancie 1996, rekordzistą świata juniorów i wielokrotnym mistrz kraju. Szachiści Łączności w latach 1972–1982 startowali w ekstraklasie, w 1978 osiągając tytuł drużynowego mistrza Polski, a ponadto dwukrotnie zdobyli mistrzostwo Polski w szachach błyskawicznych[1]. W 1993 klub objął patronat nad UKS Kopernik przy Pałacu Młodzieży w Bydgoszczy, którego wychowanką była późniejsza multimedalistka olimpijska Beata Mikołajczyk[1]. W latach 90. w klubie trenowało ok. 180 zawodników w sekcjach: łuczniczej i kajakowej[3]. W 2001 roku we współzawodnictwie dzieci i młodzieży UKFiS klub zajął na 96. miejsce w kraju (na 2233 kluby), 7. miejsce w województwie kujawsko-pomorskim, a 3. w Bydgoszczy – za Zawiszą i Bydgostią[3]. Mimo sukcesów klub borykał się z niedoinwestowaniem oraz brakiem funduszy. Od 2004 z powodu złego zarządzania ograniczono działalność sportową, co w konsekwencji doprowadziło do jego upadku w 2006[a][4]. Sekcję oraz przystań kajakarską przy ul. Babia Wieś 3 przekazano UKS Kopernik Bydgoszcz, sekcję oraz tory łucznicze – BKS Bydgoszcz[4].

Nazwy[edytuj | edytuj kod]

  • 1931–1933 – Pocztowe Przysposobienie Wojskowe
  • 1933–1939 – Klub Sportowy PFW
  • 1945–1949 – Pocztowy Klub Sportowy
  • 1949–1950 – Klub Sportowy Związkowiec
  • 1950–1956 – Klub Sportowy Kolejarz-Koło Sportowe przy Poczcie
  • 1956–1958 – Klub Sportowy Pocztowiec
  • 1958–2006 – Klub Sportowy Łączność

Baza sportowa[edytuj | edytuj kod]

Siedzibą klubu od lat 30. jest przystań kajakowa na Brdzie w tzw. bydgoskiej dzielnicy wioślarzy przy ul. Babia Wieś 3. Klub zajmował tam dwa obiekty: zabytkowy hangar wioślarski zbudowany w 1936 roku dla Okręgowej Sekcji Wodnej Pocztowego Przysposobienia Wojskowego oraz pawilon sportowy zbudowany w 1953 roku[3]. Cały kompleks obejmował basen techniczny, siłownię, zaplecze socjalne oraz hangar na sprzęt pływający. Obok (ul. Babia Wieś 5) swoją stanicę miał Pałac Młodzieży[b], a od 1993 UKS Kopernik Bydgoszcz, działającego pod patronatem KS Łączność[5].

Pod koniec lat 30. na fali sukcesów sekcji łuczniczej klubu, na Stadionie Miejskim w Bydgoszczy zbudowano nowoczesny tor łuczniczy, jeden z nielicznych w ówczesnej Polsce[6]. Po wojnie tory łucznicze zbudowano w parku Centralnym, lecz w 2001 przeniesiono je z uwagi na budowę w ich miejscu hali widowiskowo-sportowej Łuczniczka.

Sportowcy Łączności Bydgoszcz[edytuj | edytuj kod]

Olimpijczycy z Łączności Bydgoszcz[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

  • łucznictwo
    • Feliks Majewski – czterokrotny mistrz świata (1937) w strzelaniu na odległości długie oraz łączne długie i krótkie (indywidualnie i drużynowo wraz z reprezentacją Polski), w 1938 mistrz świata drużynowo i wicemistrz indywidualnie
    • Paweł Szymczak – rekordzista świata juniorów (1995, 1996)

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

  • kajakarstwo
    • Beata Mikołajczyk – złoty (2005 – K-4 1000 m), srebrny (2004 – K-1 1000 m) i brązowy (2005 – K-4 500 m) medal Mistrzostw Europy seniorów, 4 złote medale Młodzieżowych Mistrzostw Europy (2004, 2005), 2 brązowe medale Mistrzostw Europy Juniorów (2002 – K-1 500 i 1000 m)
    • Sandra Pawełczak – 2 brązowe medale Mistrzostw Europy (2005)

Osiągnięcia drużynowe[edytuj | edytuj kod]

  • kajakarstwo – drużynowe mistrzostwo Polski (1945)
  • łucznictwo – mistrz Polski (1938)
  • szachy – mistrz Polski seniorów (1978), brąz (1974), wicemistrz Polski juniorów (1975, 1979), mistrz Polski w szachach błyskawicznych (1974, 1982), wicemistrz (1979, 1981)

Osiągnięcia indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • kajakarstwo
    • J. Pituła, L. Stolpman – 3 tytuły mistrza kraju (1975)
    • Beata Mikołajczyk – kilkadziesiąt medali mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych od młodzików do seniorów (1998–2005)
    • Sandra Pawełczak – młodzieżowa mistrzyni Polski (2005)
  • łucznictwo
    • Feliks Majewski – mistrz Polski seniorów (1938)
    • Elżbieta Kukla – mistrzyni i wicemistrzyni Polski (1975), rekord Polski juniorek na 60 m (1976)
    • Piotr Paluszewski – srebrny i brązowy medal Mistrzostw Polski (1975)
    • Paweł Szymczak – wielokrotny mistrz Polski w latach 90. XX w.
    • Ewa Skiera – mistrzyni Polski w hali w latach 90. XX w.
  • szachy
    • Andrzej Maciejewski – wicemistrz Polski seniorów (1973) i juniorów (1971), mistrz Polski w szachach szybkich (1989)
    • Jerzy Pokojowczyk – wicemistrz (1976), brąz (1981)
    • Waldemar Jagodziński – wicemistrz Polski w szachach błyskawicznych (1973, 1975)
    • Katarzyna Czarska – mistrzyni (1978) i wicemistrzyni Polski juniorek (1977)
    • Hanna Jagodzińska – akademicka mistrzyni Polski (1978)

Sekcje[edytuj | edytuj kod]

Kajakarstwo[edytuj | edytuj kod]

Beata Mikołajczyk – najwybitniejsza kajakarka występująca w KS Łączność w latach 1998–2006, medalistka mistrzostw świata, mistrzyni Europy, a później w barwach UKS Kopernik Bydgoszcz multimedalistka olimpijska
Tory łucznicze w Bydgoszczy w parku Centralnym

Sekcję kajakarską założono wraz z powstaniem klubu. W 1936 zbudowano stanicę nad Brdą w tzw. dzielnicy wioślarzy. Po II wojnie światowej drużyna Pocztowego PW została pierwszym drużynowym mistrzem Polski[8]. Sekcja wyróżniała się również w kolejnych latach pod względem osiąganych wyników sportowych. Łącznie w latach 1957–1986 kajakarze KS Łączność zdobyli 3 tytuły mistrza kraju[9]. W 1993 pod patronat klubu wszedł Uczniowski Klub Sportowy Kopernik, który specjalizował się w szkoleniu młodzieży, przekazując ją później do Łączności. Stanica UKS Kopernik sąsiadowała z siedzibą KS Łączność. W obu klubach pracowali ci sami trenerzy: Wiesław Rakowski i Tomasz Wierzewski[5]. Symbioza obu klubów zaowocowała sukcesami ogólnopolskimi. Od 1998 w KS Łączność startowała Beata Mikołajczyk – późniejsza multimedalistka olimpijska. Od 1999 sekcja kajakarska osiągała czołowe lokaty w województwie kujawsko-pomorskim, a w kraju zajmowała odpowiednio: w 1999 roku – 7 miejsce, 2000 – 5 i 2001 – 6[3]. W 2001 roku zajęła 2. miejsce w Polsce w kategorii juniorów młodszych, 3. miejsce w juniorach, a w mistrzostwach Polski różnych kategorii wiekowych zdobyła 15 medali (5 , 6 , 4 )[3]. Młodzież rekrutowano z SP 47, Gimnazjum nr 25 i UKS Basketball i UKS Kopernik działającego przy Pałacu Młodzieży[3]. Do kadry narodowej włączono 8 zawodniczek, a w 2002 na mistrzostwach Europy występowały: Beata Mikołajczyk, Marta Bona, Ewelina Wojtowicz, a później m.in. Sandra Pawełczak[3].

Poza działalnością wyczynową sekcja organizowała spływy kajakowe Brdą w kilkusetosobowej obsadzie[3]. W 2006 roku po likwidacji klubu, sekcję kajakarską wraz z zawodnikami, kadrą trenerską i przystanią włączono do UKS Kopernik Bydgoszcz.

Łucznictwo[edytuj | edytuj kod]

Sekcja łucznicza narodziła się wraz z powstaniem klubu[10]. W latach 30. XX w. zaliczała się do najsilniejszych ośrodków łucznictwa w kraju (340 zawodników). W 1937 zawodnik Pocztowego Przysposobienia Wojskowego w Bydgoszczy Feliks Majewski zdobył cztery złote medale na mistrzostwach świata w Paryżu: indywidualnie w strzelaniu na długie odległości oraz w strzelaniu łącznym na długie i krótkie dystanse oraz dwa tytuły mistrzów świata z drużyną polską w strzelaniu na odległości długie oraz łączne długie i krótkie[11]. Na fali dużej popularności dyscypliny w Bydgoszczy na Stadionie Miejskim zbudowano nowoczesny tor łuczniczy, jeden z nielicznych w ówczesnej Polsce[6]. W 1938 roku w mistrzostwach Polski, które odbyły się w lipcu 1938 w Bydgoszczy, zawodnicy PPW w składzie: Feliks Majewski, Borowiak, Gumiński i Władysław Włodarski zdobyli pierwsze miejsce, a Majewski został indywidualnym mistrzem Polski w strzelaniu na długie i krótkie dystanse[11]. W 1937 Feliks Majewski został pierwszym sportowcem Pomorza, a w 1938 zajął 5. miejsce w plebiscycie „Tygodnika Sportowego[10]. W 1938 na mistrzostwach świata w Londynie Majewski zdobył 2. miejsce indywidualnie i 1. miejsce drużynowo[6].

Po II wojnie światowej Pocztowy Klub Sportowy posiadał najsilniejszą w województwie sekcję łuczniczą. W najlepszych okresach trenowało w niej około 150 łuczników[12]. W latach 70. XX w. medale mistrzostw Polski zdobywali: Elżbieta Kukla i Piotr Paluszewski. W latach 80. XX w. czołowym juniorem Polski oraz wieloletnim członkiem kadry narodowej był Tomasz Gruszczyński. W latach 90. XX w. medale dla Bydgoszczy i kadry Polski zdobywał Paweł Szymczak, olimpijczyk z Atlanty (1996), rekordzista świata juniorów (1995, 1996), zdobywca srebrnego medalu mistrzostw Europy (1998)[13]. W 2001 roku do krajowej czołówki zaliczali się: Paweł Szymczak, Ewa Skiera, a wśród juniorów Bartłomiej Czaplicki, Piotr Dargatz, Sebastian Wojtalewicz, Piotr Chamera[3]. Długoletnimi trenerami sekcji byli Bożena i Henryk Mazurowie[3]. W 2006 po rozwiązaniu klubu, sekcję przeniesiono do BKS Bydgoszcz[13].

Szachy[edytuj | edytuj kod]

Sekcję szachową założono w okresie międzywojennym, lecz wysoki poziom sportowy osiągnięto na początku lat 70. XX w.[14] W latach 1972–1982 drużyna Łączności Bydgoszcz brała udział w rozgrywkach ekstraklasy szachowej[15]. W 1978 roku osiągnęła największy sukces w historii bydgoskich i wojewódzkich szachów, zdobywając tytuł drużynowego mistrza Polski , w składzie: Jerzy Pokojowczyk, Andrzej Maciejewski, Włodzimierz Kruszyński, Waldemar Jagodziński, Grzegorz Chrapkowski i Hanna Jagodzińska[15]. Poza tym dorobkiem klubu są: brązowy medal DMP (1974), dwukrotne wicemistrzostwo Polski juniorów (1975, 1979), dwukrotne mistrzostwo Polski w szachach błyskawicznych (1974, 1982) oraz wicemistrzostwo (1979, 1981). W 1982 roku w 10-zespołowej ekstraklasie Łączność występowała równocześnie z innym bydgoskim klubem – Chemikiem Bydgoszcz. Drużyna zajęła wówczas ostatnie miejsce i na stałe spadła z I ligi, a rolę reprezentanta Bydgoszczy na arenie ogólnopolskiej przejęła drużyna Chemika, która w latach 80. odniosła szereg sukcesów.

W drużynie KS Łączność grali zawodnicy, reprezentanci Polski, m.in.: Jerzy Pokojowczyk (dwukrotny uczestnik olimpiad szachowych) i Andrzej Maciejewski[9]. W ostatnim sezonie w ekstraklasie Łączność grała w składzie: Jerzy Pokojowczyk, Grzegorz Chrapkowski, Wiesław Czerniaków, Adam Kaczmarek, Krzysztof Lewandowski, Waldemar Jagodziński, Czesław Figiel, Dariusz Łunkiewicz, Lidia Turczynowicz, Marzena Czarska[15]

Miejsca szachistów Łączności w Drużynowych Mistrzostwach Polski[15]:

Rok Lokalizacja DMP Miejsce
1972 Międzygórze 8.
1973 Bydgoszcz 10.
1974 Poznań 3.
1975 Augustów 6.
1976 Ciechocinek 4.
1977 Katowice 10.
1978 Ełk-Szeligi 1.
1979 Lublin 7.
1980 Jaszowiec 8.
1981 Lubniewice 9.
1982 Gdynia 12.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. 9 października 2006 prezydent Konstanty Dombrowicz wypowiedział klubowi umowę użyczenia obiektów z intencją przekazania ich innym zainteresowanym klubom
  2. Stanicę wzniesiono w 1936 roku dla wioślarzy BKS Wodnik. Od lat 70. XX w. należy do Pałacu Młodzieży. 19 listopada 1993 wpisano ją do rejestru zabytków (nr rej. A/386/1)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 255
  2. Kultura fizyczna w Bydgoszczy (1945–1956). [w:] Historia Bydgoszczy. Tom III. Część pierwsza 1945–1956. Praca zbiorowa. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe Bydgoszcz 2015. ISBN 978-83-60775-44-8, str. 493–522
  3. a b c d e f g h i j http://bydgoszcz.naszemiasto.pl/archiwum/zapomniana-lacznosc,332406,art,t,id,tm.html dostęp 23-03-2017
  4. a b http://www.expressbydgoski.pl/archiwum/a/nowi-gospodarze-na-miejscu-lacznosci,11354851/ dostęp 23-03-2017
  5. a b http://www.expressbydgoski.pl/archiwum/a/z-kopernikiem-na-nowej-drodze,11378861/ dostęp 23-03-2017
  6. a b c Konrad Mrozik: Osiągnięcia bydgoskiego sportu w czasach II Rzeczypospolitej [w:] Kronika Bydgoska XIV
  7. Trzynaście medali polskich łuczników w ME, sport.wp.pl, 10 września 2006
  8. Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 252
  9. a b Tomasz Malinowski, Zbigniew Smoliński, Zbigniew Urbanyi: Ważniejsze osiągnięcia sportowców woj. bydgoskiego w latach 1957–1986 [w:] 100 lat sportu na Kujawach i Pomorzu. Praca zbiorowa pod red. Prof. dr hab. Włodzimierza Jastrzębskiego. Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej oddział w Bydgoszczy 1993
  10. a b Włodzimierz Jastrzębski: Sport na Kujawach i Pomorzu w latach II Rzeczypospolitej [w:] 100 lat sportu na Kujawach i Pomorzu. Praca zbiorowa pod red. Prof. dr hab. Włodzimierza Jastrzębskiego. Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej oddział w Bydgoszczy 1993
  11. a b Sport i kultura fizyczna w Bydgoszczy w latach 1920–1939. [w:] Historia Bydgoszczy. Tom II. Część druga 1920–1939: red. Marian Biskup: Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe 2004. ISBN 83-921454-0-2, s. 782–801
  12. https://archive.is/20161226054955/http://www.expressbydgoski.pl/sport/a/jest-szansa-na-odbudowe-bydgoskiej-sekcji-lucznikow-w-miescie-maja-powstac-nowe-tory,10853376/ dostęp 23-03-2017
  13. a b https://archive.is/20161226054955/http://www.expressbydgoski.pl/sport/a/jest-szansa-na-odbudowe-bydgoskiej-sekcji-lucznikow-w-miescie-maja-powstac-nowe-tory,10853376/ dostęp 22-12-2016
  14. Jerzy Długosz: Tradycje szachowe Bydgoszczy [w:] Kalendarz Bydgoski 1991
  15. a b c d Historia startów klubów bydgoskich w I lidze szachowej w latach 1949–2012 na stronie https://web.archive.org/web/20170402191444/http://kpzszach.pl/images/inne/historia/artykul_I_liga_bydgoszcz.pdf