Łukasz Karwowski (geolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Karwowski
Data i miejsce urodzenia

17 października 1945
Mińsk Mazowiecki

Data śmierci

5 grudnia 2022

profesor dr hab.
Specjalność: geologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Łukasz Karwowski (ur. 17 października 1945 w Mińsku Mazowieckim, zm. 5 grudnia 2022) – polski geolog, mineralog i petrograf, wykładowca akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był prof. Józef Karwowski. Urodził się 17 października 1945 r. w Mińsku Mazowieckim, a już w 1946 r. zamieszkał w Gdańsku, gdzie jego ojciec objął posadę na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 27, a potem do szkoły nr 44, zaś następnie do Liceum Ogólnokształcącego nr IX. W tym okresie trenował na rowerze wyścigowym w Lechii Gdańsk. Geologię studiował na Wydziale Geologii na Uniwersytecie Warszawskim i jeszcze przed ich ukończeniem zaproponowano mu asystenturę. Pozostał na Uniwersytecie Warszawskim do obrony doktoratu, po czym w 1975 r. przeniósł się na Uniwersytet Śląski, gdzie powstał nowy Wydział Nauk o Ziemi, i pracował na nim do emerytury[1].

Zawodowo związany z Wydziałem Nauk o Ziemi oraz Wydziałem Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego[2], gdzie przyczynił się do utworzenia muzeum[3] i był jego pierwszym kierownikiem[4]. Prof. dr. hab. geologii[5], był badaczem meteorytów[2] oraz założycielem (2002 r.)[1] i wieloletnim prezesem Polskiego Towarzystwa Meteorytowego[2], a później jego honorowym prezesem[3]. Do jego specjalizacji należały fosforany, pośród których najbardziej typowym jest niespotykany na Ziemi merrillit(inne języki). Był odkrywcą dwóch minerałów fosforanowych znalezionych w meteorycie Morasko[2]. Członek Rady Naukowej Muzeum Ziemi PAN w Warszawie[3], recenzent dwóch prac doktorskich[1], organizator wypraw badawczych na pustynie Omanu i Maroka oraz na Atakamę.

Zmarł 5 grudnia 2022 r. wskutek obrażeń odniesionych podczas zderzenia taksówki z tramwajem z 24 listopada, które miało miejsce w Sosnowcu[1]. Pochowany na cmentarzu Komunalnym w Będzinie, nieopodal budynku Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego[3].

Dwukrotnie żonaty, z pierwszego związku miał dwie córki – Olgę i Annę, a z drugiego córkę Tomiłę[1].

Upamiętniono go w nazwie minerału karwowskiit(inne języki), z grupy merrillitów, który został odkryty w Jordanii przez naukowców z Uniwersytetu Śląskiego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Andrzej Kotowiecki, Profesor Łukasz Karwowski (1945 – 2022) – Niedokończony wywiad | Pressmania [online], 3 kwietnia 2023 [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  2. a b c d e Karwowskiit - nowy minerał nazwany na cześć prof. Łukasza Karwowskiego [online], Nauka w Polsce, 15 listopada 2023 [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  3. a b c d Anna Piontek, Z PRZYKROŚCIĄ INFORMUJEMY O ŚMIERCI PROF. DR. HAB. ŁUKASZA KARWOWSKIEGO [online], PAN MUZEUM ZIEMI W WARSZAWIE [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  4. Katarzyna Łuszczek, Zmarł prof. Łukasz Karwowski - wielki mistrz meteorytów [online], wyborcza.pl, 9 grudnia 2022 [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  5. Zmarł prof. Łukasz Karwowski | Uniwersytet Śląski w Katowicach [online], 6 grudnia 2022 [dostęp 2023-11-17] (pol.).