Żarłaczowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żarłaczowate
Carcharhinidae
Jordan & Evermann, 1896[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – Carcharhinus melanopterus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Rząd

żarłaczokształtne

Rodzina

żarłaczowate

Typ nomenklatoryczny

Carcharhinus Blainville, 1816

Rodzaje

10 rodzajów – zobacz opis w tekście

Żarłaczowate[11] (Carcharhinidae) – rodzina dużych, drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych (rekinów) zaliczana do rzędu żarłaczokształtnych (Carcharhiniformes). Niektóre gatunki są niebezpieczne dla człowieka.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Ciepłe wody oceaniczne i morskie całego świata, sporadycznie wpływają do estuariów, rzek i jezior[12].

Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]

Ciało wrzecionowate. Okrągłe oczy z przesłoną migawkową. Pięć par szczelin skrzelowych, piąta zachodzi nad nasadę płetwy piersiowej. Dwie płetwy grzbietowe – pierwsza ma pofalowaną krawędź[12] i jest położona w połowie odległości między płetwami piersiowymi i brzusznymi. Płetwa ogonowa lekko uniesiona[11].

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Negaprion brevirostris
Triaenodon obesus

Rodzaje zaliczane do rodziny żarłaczowatych[13]:

Zaliczany wcześniej do tej rodziny żarłacz tygrysi, został wydzielony do odrębnej rodziny Galeocerdidae, której jest jedynym przedstawicielem[15].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Typ nomenklatoryczny: Triaenodon Müller & Henle, 1837.
  2. Typ nomenklatoryczny: Prionodon Müller & Henle, 1838 (= Prionace Cantor, 1849).
  3. Typ nomenklatoryczny: Cynocephalus Gill, 1862 (= Prionace Cantor, 1849).
  4. Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze podrodziny.
  5. Typ nomenklatoryczny: Eulamia Gill, 1862 (= Carcharhinus Blainville, 1816).
  6. Typ nomenklatoryczny: Loxodon Müller & Henle, 1838; nomen nudum; młodszy homonim Loxodontinae Osborn, 1918 (Mammalia).
  7. Typ nomenklatoryczny: Scoliodon Müller & Henle, 1837; nomen nudum.
  8. Typ nomenklatoryczny: Galeolamna Owen, 1853 (= Carcharhinus Blainville, 1816); nomen nudum.
  9. Typ nomenklatoryczny: Rhizoprionodon Whitley, 1929.
  10. Typ nomenklatoryczny: Isogomphodon Gill, 1862 (= Carcharhinus Blainville, 1816).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b D.S. Jordan & B.W. Evermann. The fishes of North and Middle America: a descriptive catalogue of the species of fish-like vertebrates found in the waters of North America, north of the Isthmus of Panama. Part I. „Bulletin of the United States National Museum”. 47, s. 28, 1896. (ang.). 
  2. Ch.L. Bonaparte, Prodromus Systematis Ichthyologiae, 1835, s. 4 (łac.).
  3. W. Swainson: The natural history of fishes, amphibians, & reptiles, or monocardian animals. Cz. 1. London: Longman & Co., 1839, s. 234. (ang.).
  4. T.N. Gill. Analytical synopsis of the order of Squali; and revision of the nomenclature of the genera. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 399, 401, 1862. (ang.). 
  5. H.W. Fowler. The sharks of the middle Atlantic states. „Copeia”. 30, s. 36, 1916. (ang.). 
  6. a b G.P. Whitley. Notes on some Australian sharks. „Memoirs of the Queensland Museum”. 10 (4), s. 185, 1934. (ang.). 
  7. A.S. Romer: Vertebrate paleontology. Wyd. 2. Chicago: University of Chicago Press, 1945, s. 577. (ang.).
  8. Compagno 1988 ↓, s. 290.
  9. Compagno 1988 ↓, s. 301.
  10. J. Herman & G. van den Eeckhaut. Inventaire systématique des Invertebrata, Vertebrata, Plantae et Fungi des Sables de Bruxelles à Zaventem. „Géominpal Belgica (découvertes géologiques, minéralogiques et paléontologiques en Belgique)”. 1, s. 52, 2010. (fr.). 
  11. a b Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
  12. a b Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.
  13. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-16] (ang.).
  14. Andrea Ghisotti: Osobliwości podmorskiego świata. Morze Czerwone. Loretta Micek. EB Bonechi, 2004, s. 17. ISBN 978-88-476-1648-6.
  15. Carrier, J.C., Musick, J.A. i Heitchaus M.: Biology of Sharks and Their Relations. Wyd. 2. CRC PRESS Taylor and Francis Group, 2012, s. 39-49. ISBN 978-1-4398-3924-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L.J.V. Compagno: Sharks of the Order Carcharhiniformes. Princeton University Press, 1988, s. i–xxii; 1–486. ISBN 0-691-08453-X. (ang.).