Żarowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb w stylizacji Gajla, z rekonstrukcją barw Konarskiego

Żarowskipolski herb szlachecki z nobilitacji. Według Szymona Konarskiego być może odmiana herbu Leliwa.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym półksiężyc i gwiazda złote. Klejnot: krzyż złoty. Brak informacji o Labrach, ale przy takich barwach figur i pola powinny być błękitne, podbite złotem.

Rekonstrukcja barw została dokonana przez Szymona Konarskiego[1]. W oryginalnym dyplomie nobilitacyjnym barwy herbu są nieznane[2].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany został przez króla Stefana Batorego 12 listopada 1576 w Toruniu Grzegorzowi Ostafowiczowi Żarowskiemu[2][1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:

Żarowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Szymon Konarski: Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej. T. 9. Buenos Aires, Sztokholm: s.n., 1987, s. 57.
  2. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 331. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]