Pawłowski V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Pawłowski Vniemiecki herb szlachecki, być może odmiana herbu Leliwa.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1][2]:

W polu błękitnym − pas poprzeczny złoty, nad którym gwiazda złota, a pod nim półksiężyc takiż. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: złote między błękitnymi.

Istnieje rozbieżność w nazwie tego herbu u Ostrowskiego – autor w części I swojej książki (wizerunki herbów) nazywa ten herb Pawłowski V[1], natomiast w części II (opisy herbów) – Pawłowski IV[2].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb rodziny Pawłowskich de Rosenfeld, którzy 13 maja 1800 mieli otrzymać szlachectwo Świętego Cesarstwa[3]. Według Ostrowskiego mogli oni być gałęzią Leliwitów Pawłowskich osiadłych na Śląsku i w pomorskiem (zobacz herb Pawłowski III)[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:

Pawłowski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 432.
  2. a b c Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 256.
  3. Johannes Baptist Rietstap: Armorial général: précédé d'un Dictionnaire des termes du blason. T. 1. Gouda: Clearfield, 1884,1887, s. 399. ISBN 0-8063-4811-9, ISBN 978-0-8063-4811-7.