18 Batalion Łączności
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1949 |
Rozformowanie |
1956 |
Organizacja | |
Numer |
JW 2510[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
18 Batalion Łączności (18 bł) – pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 1943, w Sielcach nad Oką, w składzie 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty sformowana została 2 samodzielna kompania łączności. Po zakończeniu działań wojennych, od lipca do września 1945, kompania stacjonowała w Koźlu, a w październiku tego roku została dyslokowana do garnizonu Kielce i przeformowana w samodzielny batalion łączności (według etatu Nr 2/5). W marcu 1946 jednostka przeformowana została w 18 kompanię łączności według etatu Nr 2/44. Posługiwała się wówczas numerem Dowództwa 2 DP z literą "a" - JW 1615a. W 1949 kompania dyslokowana została do Częstochowy[2] i przeformowana w 18 batalion łączności. W grudniu 1956 batalion został rozformowany.
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
- kpt. Sinicki[3]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo
- kompania dowodzenia (pluton telefoniczno-telegraficzny, drużyna ruchomych środków łączności)
- kompania telefoniczno-kablowa (trzy plutony)
- kompania szkolna
- pluton radiowy
Stan osobowy liczył 229 żołnierzy w tym 139 stanu zmiennego (etat bł dywizji terytorialnej).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Częstochowa ul.Warszawska
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 252.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.