Adolf Knakrick
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 listopada 1959 |
| Nadburmistrz Bytomia | |
| Okres |
od 1925 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Adolf Knakrick (ur. 29 sierpnia 1886 w Berlinie, zm. 20 listopada 1959 w Monachium) – niemiecki prawnik, urzędnik, nadburmistrz Bytomia w latach 1925–1933.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Knakrick spędził młodość w Wünschelburgu (powiat kłodzki). Maturę zdał w gimnazjum w Kłodzku, następnie rozpoczął studia prawnicze w Tybindze i we Wrocławiu. Podczas studiów działał w katolickiej korporacji akademickiej AV Guestfalia[1].
Po studiach uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. Był następnie aplikantem adwokackim w sądzie okręgowym w Wünschelburgu i sądzie okręgowym w Kłodzku. Od 1914 roku służył na froncie I wojny światowej jako oficer artylerii, został odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy[1].
Po wojnie kontynuował aplikację w Wałbrzychu, Nysie i Berlinie, a w 1920 roku zdał egzamin asesorski. Został następnie zatrudniony w Górnośląskim Urzędzie Skarbowym w Opolu i awansował do rangi radcy rządowego. Od 1923 do 1925 roku pracował jako radca podatkowy Izby Przemysłowo-Handlowej w Opolu[1].
W 1925 roku został wybrany na Nadburmistrza Bytomia, w miejsce nagle zmarłego Alfreda Stephana. Podczas jego urzędowania polepszyła się sytuacja mieszkaniowa w mieście, wybudowano miejskie schronisko dla bezdomnych przy obecnej ul. Małgorzatki, rozbudowano tramwajową sieć komunikacyjną. Rozwinęła się bytomska oświata - wybudowano nowy budynek gimnazjum realnego (dzisiejsze I Liceum Ogólnokształcące), utworzono Akademię Pedagogiczną. Rozbudowano basen miejski i wybudowano stadion piłkarski Hindenburg-Kampfbahn[1][2].
Po przejęciu władzy przez nazistów w Niemczech, Knakrick został aresztowany, pozbawiony stanowiska nadburmistrza w 1933 roku i wyrzucony z miasta. Po wojnie Knakrick trafił do Bawarii początkowo pracował jako notariusz w Cham, następnie od 1956 jako adwokat w Monachium. Angażował się na rzecz pomocy i asymilacji wysiedlonych po wojnie mieszkańców Bytomia, pisał też do Gleiwitzer-Beuthener-Tarnowitzer Heimatblatt[1].
W 1958 roku otrzymał Wielki Krzyż Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.
Adolf Knakrick został pochowany w monachijskim Waldfriedhof[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Knakrick, Adolf – Kulturstiftung [online] [dostęp 2023-08-28] (niem.).
- ↑ Przemysław Nadolski, Bytom przełomu wieków XIX/XX: opowieść o życiu miasta, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2012, ISBN 978-83-7729-133-7 [dostęp 2023-08-28].