Aleksander Jan Potocki

Aleksander Jan Potocki
	; Portret Aleksandra Jana Potockiego
	; Herb Pilawa Złota
Dynastia	Potoccy herbu Pilawa
Ojciec	Paweł Potocki
Matka	Eleonora Sołtykowa
Żona	Zuzanna Karczewska, Teresa Tarło

Aleksander Jan (Jan Aleksander) Potocki^[1] herbu Pilawa (ur. przed 1660^[2] lub 1662 w Kamieńcu Podolskim, zm. 1714) – podkomorzy halicki, wojewoda smoleński, starosta szczyrzecki w 1703 roku^[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Pawła Potockiego (zm. 1675), kasztelana kamienieckiego i Eleonory Sołtykow (zm. 1691). Brat Stefana (zm. 1730), marszałka nadwornego koronnego i Teodora Andrzeja, prymasa Polski. Przyrodni brat Józefa Stanisława, kasztelana kamienieckiego. Poślubił Zuzannę Karczewską, córkę Tomasza Karczewskiego, kasztelana halickiego. Ich jedyny syn Tomasz (ur. 1689) zmarł w młodości. Druga żona od 1693 Teresa Tarłówna, córka kasztelana zawichojskiego Aleksandra Tarły (1630-1684) herbu Topór i Joanny Kostczanki, herbu Dąbrowa (1649-1684) urodziła czworo dzieci: Elżbieta, późniejszą żonę Marcina Szczuki, starosty wąwolnickiego, Teresę – ksenię Bernardynek we Lwowie, Józefa (1695-1765), kasztelana lwowskiego i Antoniego Michała, wojewodę bełskiego i generała. Po śmierci męża Teresa z Tarłów Potocka wzniosła drewniany kościół w Monasterzyskach (przed 1721 r.)^[4].

Od roku 1692 podkomorzy halicki, później kasztelan kamieniecki (1702- 1712) i wojewoda smoleński (1712-1714).

Poseł sejmiku halickiego na sejm 1685 roku, sejm zwyczajny 1688 roku, sejm 1690 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku^[5]. Poseł sejmiku ziemskiego ziemi halickiej na sejm konwokacyjny 1696 roku^[6]. Jako poseł na sejm elekcyjny 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z ziemi halickiej w 1697 roku^[7]. Poseł na sejm 1703 roku z ziemi halickiej^[8].

Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku^[9]. Kolejny właściciel majątku Uście Zielone, Monasterzyska^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Wyd. Z.P. POLIMER, 2010, s. 252. ISBN 978-83-89976-40-6.
↑ Siemianówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 540 .
↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo szczyrzeckie wspólnie z Teresą Tarłówną; zob.: Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 235.
↑ ^a ^b J. K. Ostrowski, s. 84.
↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.
↑ Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s. 92.
↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 38.
↑ Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 126.
↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti [...] Proximo Anno Domini 1704, s. G2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Adam Boniecki: Karczewscy. W: Herbarz Polski. T. IX, s. 240.
Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Wyd. Z.P. POLIMER, 2010, s. 80, 252, 311. ISBN 978-83-89976-40-6.
Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolności Starożytnemi Wszystkich Kathedr, Prowincyi y Rycerstwa Kleynotami Heroicznym Męstwem y odwagą… T. III. Lwów: Wyd. drukarnia Collegium Lwowskiego Societatis Jesu, 1740, s. 704–705.
Jan K. Ostrowski: Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii w Monasterzyskach [w:] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. Praca zbiorowa. T. 4. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, Drukarnia narodowa, 1996, 211 s., 402 il. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, cz. I. ISBN 83-85739-34-3
Seweryn Uruski: Potoccy herbu Pilawa. W Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. 14. wyd. 1917, s. 295.
Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota księga szlachty polskiej. Rocz. XIV. Poznań, 1892, s. 78–79.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Jan Potocki. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)].

[1] Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Wyd. Z.P. POLIMER, 2010, s. 252. ISBN 978-83-89976-40-6.

[2] Siemianówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 540 .

[3] w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo szczyrzeckie wspólnie z Teresą Tarłówną; zob.: Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 235.

[JKO84-4] J. K. Ostrowski, s. 84.

[5] Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.

[6] Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s. 92.

[7] Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 38.

[8] Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 126.

[9] Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti [...] Proximo Anno Domini 1704, s. G2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]