Aleksandr Pałładin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Pałładin
Data i miejsce urodzenia

10 września 1885
Moskwa

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1972
Kijów

Specjalność: biochemia
Alma Mater

Imperatorski Uniwersytet Petersburski

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order Cyryla i Metodego (1950-1991)
Grób Aleksandrа Pałładinа

Aleksandr Władimirowicz Pałładin (ros. Александр Владимирович Палладин, ur. 29 sierpnia?/10 września 1885 w Moskwie, zm. 6 grudnia 1972 w Kijowie) – ukraiński biochemik pochodzenia rosyjskiego, Bohater Pracy Socjalistycznej (1955).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem rosyjskiego botanika i biochemika, Władimira Pałładina(inne języki)[1][2]. Po ukończeniu w 1903 szkoły średniej studiował na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Petersburskiego, pracował w Instytucie Medycyny Eksperymentalnej u Pawłowa, w 1908 ukończył studia i został skierowany do pracy w laboratorium w Niemczech. Po powrocie do Petersburga pracował jako asystent i wykładowca w instytucie pedagogicznym, w 1916 został profesorem Nowoaleksandrowskiego Instytutu Gospodarki Rolnej i Leśnictwa, a w 1921 Charkowskiego Instytutu Medycznego. Od 1925 był dyrektorem założonego z jego inicjatywy Ukraińskiego Instytutu Biochemicznego (późniejszego Instytutu Biochemii Akademii Nauk Ukraińskiej SRR), jednocześnie w latach 1934–1954 był profesorem Uniwersytetu Kijowskiego. Był też sekretarzem prezydium (1935–1938), wiceprezesem (1939–1946), a w latach 1946–1952 prezesem Akademii Nauk Ukraińskiej SRR (obecnie Narodowa Akademia Nauk Ukrainy). W 1942 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR, w 1944 akademikiem Akademii Nauk Medycznych ZSRR, w 1948 członkiem zagranicznym PAU, a w 1954 PAN. Prowadził badania nad biochemią witamin, połączeniami sacharydów z kwasem fosforowym, biochemią układu nerwowego i mózgu. Był twórcą teorii procesów oddychania roślin i autorem pracy Biochemia (wyd. pol. 1953). Został pochowany na Cmentarzu Bajkowa. Jego imieniem nazwano Instytut Biochemii Akademii Nauk Ukrainy.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Палладин Александр Владимирович. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. (ros.).
  2. Палладин Владимир Иванович. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2017-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-28)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]