Andriej Wywołokin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Wywołokin
Андрей Федорович Выволокин
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca?/2 lipca 1901
Płoskoje, rejon stanowliański, obwód lipiecki

Data śmierci

30 stycznia 1966

Przebieg służby
Lata służby

1919–1956

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne
Ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Andrzej Fiodorowicz Wywołokin, ros. Андрей Федорович Выволокин (ur. 19 czerwca?/2 lipca 1901 we wsi Płoskoje, w rejonie stanowliańskim, obwód lipiecki, zm. 30 stycznia 1966) – generał major Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR, generał brygady ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od października 1942 roku do listopada 1944 roku był zastępcą dowódcy 6 Armii Lotniczej do spraw politycznych. 29 maja 1944 roku został mianowany generałem majorem lotnictwa. W listopadzie 1944 roku[1] został przeniesiony, razem z innymi oficerami Dowództwa 6 Armii Lotniczej, do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy Lotnictwa Frontu Wojska Polskiego do spraw polityczno-wychowawczych. 1 lipca 1945 roku powrócił do Armii Czerwonej. Do kwietnia 1946 roku pełnił służbę w Grupie Wojsk Armii Czerwonej w Niemczech, a następnie w Gorkowskim Okręgu Wojskowym na stanowisku zastępcy dowódcy lotnictwa[2]. W lutym 1948 roku, po ukończeniu wyższego kursu doskonalenia, został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy lotnictwa Zachodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego do spraw politycznych. 14 lipca 1956 roku został przeniesiony do rezerwy.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Czmur, Waldemar Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach s. 207. Henryk P. Kosk, Generalicja polska podał, że było to w październiku 1944 roku, natomiast Edward Jan Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej ... s. 196, 198, że we wrześniu 1944 roku.
  2. Henryk P. Kosk, Generalicja polska podał, że gen. Wywołokin pełnił służbę w Wojsku Polskim do kwietnia 1946 roku, a w grudniu 1945 roku został mianowany generałem dywizji.
  3. Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 11 maja 1945 za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą. Odznaczenia Generałów Wojska Polskiego przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej. „Polska Zbrojna”, s. 1, 12 maja 1945.  Por. Kazimierz Konieczny, Henryk Wiewióra: Karol Świerczewski Walter. Zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, 1971, s. 263.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Czmur, Waldemar Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach, Redakcja Czasopism Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej przy współpracy Domu Wydawniczego Bellona, Poznań-Warszawa 2003, ISBN 83-902541-3-1 i ISBN 83-11-09587-6, s. 41-43
  • Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962, Warszawa: „Ulmak”, 2002, ISBN 83-87226-29-7, OCLC 831089471.
  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
  • Edward Jan Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795.