Andrzej Anklewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Anklewicz
Andrzej Marian Anklewicz
major Służby Bezpieczeństwa major Służby Bezpieczeństwa
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1953
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1976–1990

Formacja

Milicja Obywatelska
Służba Bezpieczeństwa
Straż Graniczna

Późniejsza praca

komendant główny SG
szef GIC

Andrzej Marian Anklewicz (ur. 22 sierpnia 1953 w Warszawie) – polski pracownik administracji i polityk, komendant główny Straży Granicznej (1997). W okresie PRL-u funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej i kontrwywiadu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza i Alicji. Jest absolwentem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Był oficerem Służby Bezpieczeństwa i kontrwywiadu, funkcjonariuszem Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej, a od 1982 pracował w MSW. Zajmował się m.in. rozpracowywaniem opozycji (KSS KOR)[1].

Po 1989 był wicedyrektorem gabinetu Andrzeja Milczanowskiego, szefa resortu spraw wewnętrznych. Kierował zespołem doradców premiera Józefa Oleksego, a po tym, jak Oleksego oskarżono o rzekome związki z rosyjskim wywiadem, został wiceministrem w MSW. Od stycznia do listopada 1997 był komendantem głównym Straży Granicznej. W 2001 został szefem Generalnego Inspektoratu Celnego. Od 2004 doradca Zbigniewa Wróbla ds. bezpieczeństwa i dyrektor ds. bezpieczeństwa i kontroli Orlenu. Został członkiem Instytutu Przetrwania Specsłużb (prezes Tadeusz Iwiński).

W latach 1968-1973 był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej, w latach 1974-1976 należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich. Od 4 grudnia 1974 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2024-04-22] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]